INHOUD FEEST
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL

Liedjes van vroeger

Een aarig kruus - inzending van Tineke Hanegraaf

 

  Een aarig kruus

 

               Het is ‘t vurrig jaaors nog pas det brulleft bij Geert Harmse was.

               En nou het hij ‘t razend spiet, want wa vur ré en weet hij niet

               Zijn vrouw wordt kwaojer alle dagen en doet hem niks dan sarren en plagen.

 

               En of hij zich gek prakkizeerd,en wat hij ook me heur probeerd

               En of hij nou he zei of wablief,het is een kruus de lellek wief

               Kom dacht ie gao het toch maar waogen ,en gao de pastoor zenne raod is vraogen

 

               Mens zee de pastoor daor heddet nou,ik zei oew nemt heur niet als vrouw.

               Ze deugt nie geleuf me beste vriend, ge sloeg menne raod toe in de wind

               Kiek ,wilde gij oew lot nie mer behagen dan moet ge oew kruus mar geduldig dragen

  

               Ist anders nie zin wer den boer al valt mij nog zo zwaar zo zoer

               Ik zal het dragen , ik verwed menne kop hij gaaf de pastoor z’n hand erop.

               Gaat weg en repeteerd met vlagen ik moet mijn kruus geduldig dragen

 

               En krek toen ie ‘t huus in kwam daor spuwde ze wer vuur en vlam

               Hier zeit ie en pakte "t wief met stevige armen om het lief

               Hij nemt het kruus op um ‘t te dragen, gelukkig de gen mensen ‘t zagen 

 

               Lang draagt ie heur de deel in .t rond, ze raost de ‘t schuum stond op derre mond

               Maor toen heur kwaodheid was gedaon  mocht ze weer op de’r eigen benen staon

               We keek ze onthust en verslagen, geduldig zei hij ik moet oew dragen .

 

               Mar eens is ze nog kwaod gewest, de waar toe ok vur ‘t aller lest

               Want net precies es den urste keer nam hij zen kruus en droeg ‘t weer

               Sinds wier ze better alle dagen hij had geen kruus mer um te dragen