Liedjes
van vroeger -
Moederweelde
Bijdrage
van Marc Blokland
MOEDERWEELDE.
In prachtmelodiën met lieflijk refrein
Bezong men de vreugde van moeder te zijn
Van zalige liefde met weelde omkleed
Waarbij men de schrijnenste smarten vergeet
Ach hoeveel moeders verwensen de dag
Waarop eens haar lieveling het levenslicht
zag.
Want niets op de wereld baart grotere pijn
Dan 't innig verlangen om moeder te zijn
Want niets op de wereld baart grotere pijn
Dan 't innig verlangen om moeder te zijn.
'n Moeder, zij brengt hare kindertjes groot
En spaart uit haar mond soms het laatste
stuk brood
Ze weet vaak van liefde niet wat zij verzint
Om goed te doen aan het ondankbaarste kind
En wordt die dan later zoiets van een heer
Dan kent hij van hoogmoed zijn moeder niet
meer.
Hij leeft als een koning met vrienden en
wijn
En zij voelt de smarten van moeder te zijn
Hij leeft als een koning met vrienden en
wijn
En zij voelt de smarten van moeder te zijn.
Als moedertje oud wordt, en' t haar
zilverwit
Dan knielt zij voor hem waar ze daag'lijks
voor bid
Zij richt zich ten hemel, de blik naar
omhoog
Er komt dan vol droefheid een traan in haar
oog
Al heeft mij mijn jongen veel leed aangedaan
Toch bid ik dat hij aan mijn sterfbed zal
staan.
Want sluit zij d'r ogen, voor eeuwig
misschien
Toch is zij gelukkig haar kind nog te zien
Want sluit zij d'r ogen, voor eeuwig
misschien
Toch is zij gelukkig haar kind nog te zien.
dit lied werd gezongen door WILLY DERBY 1920.
|