Liedjes
van vroeger
Bij
Sedan op den heuvel / Andreas Vesten
Bij
Sedan op den heuvel
Stond
na een bloedige slag
In
de late avonduren
Een
Saks al op de wacht.
De
Saks ging op en neder,
Zag
de lijken in het gras
Wie
nog gist'ren op dees' ure
Gezond
en moedig was.
Wat
ruist daar in het bosje?
Het
is een ruiterman,
Die
met diep-geschoten wonden
In
zijn bloed lag bij Sedan.
„Breng
mij water, kameraden,
Want
de kogel trof mij goed;
Bij
die gindse groene heuvel
Vloeide
voor het eerst mjjn bloed.
Thuis
heb ik vrouw en kiud'ren,
En
dat doet mij 't hart zo zeer;
Zij
beminnen hunnen vader,
En
ik keer tot hen niet weer.
Verhoor
nu toch mijn bede,
En
groet mijn vrouw en kind;
Ik
heet Andreas Vesten,
En
ik kom van Saargemünd
't
Was op een vroege morgen,
Toen
dolf de Saks een graf,
En
strooide schone bloemen
En
rozen op het graf.
Een
kruisje van twee takjes,
Met
de bladeren speelt de wind.
Hieronder
ligt begraven
Andreas
Vesten van Saargemünd.
|