Liedjes van vroeger

Een haring beminde een oester

inzending van A.J. van Wolferen

Een haring beminde een oester

In het diepst van de zee bij de grond

Zijn hart klopt van liefde zo vurig

Verlangend de kus van haar mond

Zo zwom onze haring naar onder

Stak zijn kop tussen haar schalen en zei:

O liefste, o schoonste der oesters

Kom, lieveling, kozen wij vrij

Maar ach! Die rampzalige haring

Zo werd hij door liefde verteerd

Toen sloot onze oester haar schalen

En werd hij geguillotineerd

Daar dreef nu zijn lijf op de baren

In zijn doodstrijd riep hij nog: O wee

Verkikker je nooit op een oester

Want anders verga je op zee

Leert, vrienden, uit het lied van de haring

Als liefde van zinnen berooft,

Wees dan bij het vrijen voorzichtig

Want anders verlies je je hoofd