|
De
feesten en partijen van vroeger
Hoe helder die zon... Inzending van M. L. Hanegraaf
Hoe helder die zon en hoe duister die maan, hoe zal het dan met ons
wezen .
Wanneer
er die zon naar beneden zal gaan zal ik er niet lang meer leven
Want jongelieden ik ben er nog jong,ik ben er pas zeventien jaren oud
Maar door de liefde o ja,ik raakte daardoor in doodsgevaar
Ik
vrijde een meisje zo jong en zo die mij er zo teder beminden
En door haar liefde en trouwigheid op haar had gesteld mijne zinnen
Tot dat ik tot mijn droefheid werd gewaar, als dat er geen liefde meer
was bij haar
O
god welk een smart voor een ander was haar hart.
Den tweede paasdag 'savond laat deed zij de liefde mij doden
Als dat er geen liefde meer was bij haar o god wil mij er aan horen
Ik heb haar toen gegeven en wel terstond,een zware dodelijke wond
Stervende riep zij o God wees mij genadig in dit lot
Ze brachten mij voor het trubenaal waar het vonnis werd voorgelezen
Dat ik er die dood moest ondergaan het welke er mij niets deed vrezen
maar als ik zal zijn van dees wereld af ik bid u leg mij dan naast haar
in het graf
Want heren aanhoort niets is er meer wat mijn harte bekoord.
|