INHOUD FEEST
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL

Print pagina

De feesten en partijen van vroeger
Stuur uw bijdrage aan: eindredactie@brabantsdagblad.nl

 

De armendokter

Inzending van Marc Blokland

 


DE ARMENDOKTER.

 

Hij ging door zijn wijk met een vetleren tas

Die net als hijzelf, vaal van ouderdom was

Bij dag en bij nacht zag je hem ermee sjouwen

En waar hij ook kwam, schonk hij kracht en vertrouwen

Als hij door zijn wankele brilletje naar je keek

Dan vond je dat alles zo beroerd niet meer leek

En onvermoeid klom hij naar muffe alkoven

Langs krakende, verveloze trappen naar boven.

                         2

Hij had in het hart van die armeluisbuurt

Op driehoog twee zonloze kamers gehuurd

Waar schemering toefde in zomer en lente

Daar hielp hij met eindeloos geduld z'n patiénten

De deur droeg geen naamplaat heel sjiek gevernist

Want geen kind dat het huis van de dokter niet wist

Je zag éénmaal het portaal in geschoven

Alleen een verveloos bordje, de dokter woont boven.

                        3

Al dertig jaar werkte hij daar in die wijk

Hij kende geen rust, maar geen cent was die rijk

Van niks zei hij steeds kun je heel moeilijk betalen

Maar binnen tien jaar kom ik het echt wel eens halen

Kijkt niet zo beschimmeld, wees blij met die pracht

Van 'n knul die ik vannacht voor je mee heb gebracht

Tob nou niet om de centjes, je moet me geloven

Voor dat ik honderd ben, ben ik die slag wel te boven

                          4

Hij ging door z'n wijk met een vetleren tas

De kou sneed soms fel door zijn glimmende jas

Maar toch bleef hij kleumend vaak glimlachend praten

Met het grut uit de achterbuurt straten

Toen is het gebeurd op een triestige dag

Dat het armeluisbuurtje oom dokter niet zag

Verbijsterd, ze konden het echt niet geloven

Keek het volk naar de dichte gordijntjes daar boven.

                         5

Hij ging door de wijk , zonder vetleren tas

Geen huis waar 't gordijn niet gesloten van was

Voor 't eerst kon, na dertig jaar offerend leven

Oom dokter voor dit leed geen troost ze meer geven

Men vlijdde hem neer in de geurende grond

Een plek waar geen marmeren gedenkteken stond

Maar daar in het zand werd vol liefde geschoven

Z'n verveloos bordje,,,,,,DE DOKTER WOONT BOVEN.

 

Dit lied werd gevraagd en werd gezongen door

   JAAP MOLENAAR. omstreeks 1960