|
De feesten en partijen van vroeger
Tilburg's straten Inzending van Ans Holman
Mevrouw Holman vond de tekst in het tekstboek '100 jaar Souvenir des Montagnards' uit 1946. Het is een voor de gelegenheid geschreven variant op de tekst 'Van Tilburg net as ikke...', althans in de coupletten, en met dien verstande dat de tekstschrijver uitsluitend gebruik heeft gemaakt van Tilburgse toponiemen. Te oordelen naar het metrum van de coupletten werden die gezongen op de melodie van 'Tilburg net as ikke...' Melodie van het refrein is niet bekend.
Tilburg's straten
Het lied onzer staotjes
Zeg witte gij ut Haringsend De Koeimèrt en de Kievit? Waor stao de Ark van Noë, vrind, En kende gij den Oel niet? Wat is toch ut Kedend vur iets, De Baars, de Blaak en 't Heike? En bende in de Poepersteeg Al dikkels wezen kijken?
Refrein: Tilburgs straoten, 'k heb oe lief! Tilburgs wijken, ik heb oe lief! Al hiete Prelweg, al hiete Lubkes Al hiete Buunder, ik heb oe lief! Tilburgs straoten, 'k hou van jou Tilburgs pleinen, 'k blijf oe trouw! Al hiete Rèet of Kwetterij Gullie ammaol bent van mij!
Hoe komde in ut Fratersgat, e Besterd en Broekhoven? En zwomde ooit in 't Nieuwe Diep Dè kan ik niet gelooven! Waor is Driehuizendijk ok wir, Ut Perswiel en ut Kraaiven? Waor rolt ut uiterst Stuiverke En leet de Rèt en 't Haaiend?
Refrein
Ut Hazennest, de Uilenvlucht De Snoek, de Zoey, Rauwbraken, Ut Spinderspad en de Jordaan, Ge kunt 't zoo gek niet maoken: Ge veindt bij ons van alles wè, Te veul om op te noemen! Al klinkt ut soms un bietje raor, Toch za'k ut blijven roemen! |