|
De
feesten en partijen van vroeger
De mestkaai inzending door mevrouw Hexspoor & twee anonieme teksten
Inzending mevrouw Hexspoor
Mevrouw Hexspoor kent de tekst vanaf het begin van de jaren 1930
Het lied van de hopen!
Een mesthoop zoals U allen wel zult weten Ligt ginder bij het Hollands diep Daar wordt zo menige strond gescheten In ’t geheim als het niemand ziet Strondjes van mensen beesten en honden Worden er bij die mesthoop gevonden Maar geen een is er egaal Van allemaal van allemaal
Ik vroeg aan een van die gezellen Die ik bij de mesthoop vond Of hij me niet eens kon vertellen Het onderscheid van heel die strond Hij zei dat kun je makkelijk weten Wat voor een soort strond die heeft gescheten Want dat is er een van een soldaat Omdat hij zo fier te kijken staat
Er lag er daar weer eentje neven Al was hij met de hand geleid Mijn gids die wist weer te vertellen Die is van een jonge meid Alvorens dat zij een strond gaat planten Ziet ze goed uit naar alle kanten En door het draaien van haar kont Kwam die strond zo mooi in ’t rond
Daar lag er daar weer eentje neven O wat stonk dat strondje goor M'n gids die wist weer te vertellen Die is van een oude pastoor Die met zijn vrienden veel heeft genoten Een stevig glas wijn door zijn keel heeft gegoten En door het gebruik van heel die drank Krijgt die strond zo’n gemene stank
En daar lag er weer eentje neven Als een Maastrichtse vla zo plat M’n gids wist weer te vertellen Die is uit een armeluis gat Bij die lui je zult het weten Wordt veel uiten en olie gegeten gegeten En dan is hun buikje ziek Van de koliek van de koliek
Ook daar lag er eentje neven Die zag er uit zo grof en grauw Mijn vriend die wist weer te vertellen Die is van een oude vrouw Die geen tanden meer heeft behouden Alles maar doorslikt zonder te kouwen Want je zag gemakkelijk aan die stront Wat er ’s middags op tafel stond
Maar goede vrienden voor het laatste Als U behoefte hebt aan kak Wil u dan nimmer overhaasten En zet U steeds op het gemak Dan wordt U later nooit verweten Wat voor een soort strond je hebt gescheten Het zij ongemalen - plat of rond Dun dik - geslingerd - grauw of bont.
Twee anonieme weergaven
Overgenomen van een typoscript met alle fouten; ongedateerd. De laatste twee regels worden steeds herhaald.
De mestkaai zo wij allen weten Ligt ginder aan St Peters vliet Daar wordt zo menig stront gescheten In het geheim als niemand het ziet Stronten van mensen beesten en honden Worden op deze kaai gevonden Maar geen enkele is egaal Van allemaal van allemaal
Ik vroeg aan een van de gezelle Die ik daar op de mestkaai vond Of hij me niet eens kon vertellen Het onderscheid van al die stront Hij zei dat kun je makkelijk weten Wie die stront hier heeft gescheten Dit is er eentje van een soldaat Omdat hij zo fier te kijken staat
Den deze zit vol kersepitten Omdat het is de zomertijd En waar al die gaten en benen in zitten Heeft vast een schooier daar neergeleid En dan dat kleintje daar in dat hoekske In de coeleur van een peperkoekske Dat is er eentje van een begijn Ja dat ken ik fijn, ja ken ik fijn
Daar lag er eentje ter rechter zijde Ze roken als een boeren schouw Mijn gids bekeek hem en hij zeide Dat is er eentje van een scheersliepers vrouw Want zo een zal zich niet generen Mocht er ook honderd man passeren Zij scheit als zij heeft grote kak Heel lekker op haar doie gemak
Daar lag er eentje te linker zijde Als een Maastrichtse vla zo plat M’n gids bekeek hem en hij zeide Die komt bepaald uit een armelui’s gat Want bij die lui ge zult het wel weten Wordt er veel vlees en juin gegeten En daardoor wordt hun lichaam ziek Van het koliek van het koliek
Daar lag er eentje tussen de bomen O wat stonk er dat strontje goor Ik ben er met moeite achter gekomen Dat hij was van een oude pastoor Die met zijn vrienden goed had genoten Een hartelijk glas wijn door zijn keel had gegoten En door het gebruiken van die drank Had die stront zo’n gemene stank
Ik zag er ook nog eentje liggen Die zag er uit zo grof en grauw M’n gids bekeek hem en hij zeide Dat is er een van een heel oude vrouw Die haast geen tanden meer heeft behouden En alles maar doorslikt zonder te kouwen Men zag er gemakkelijk aan die stront Wat er des ’s middags op tafel stond
Ik zag er ook nog eentje liggen Of hij was met de hand geleid M’n gids bekeek hem en hij zeide Dat is er een van ’n heel jonge meid Want wanneer dat zij een stront gaat planten Ziet zij goed rond naar alle kanten En door het draaien van die kont Ligt er die stront zo mooi in het rond
Ik zag er ook nog eentje liggen Niet al te groot maar uiterst fijn Het was wel onnodig het te zeggen Die moedt wel van een kwezel zijn Het was gemakkelijk om te weten Dat zij dat strontje had gescheten Daar men het gat papier nog vond Waar een schoon schiet gebed op stond
Hoort goede vrienden voor het laatste Als ge behoefte hebt aan kak Wilt u dan nimmer overhaaste Maar zet U liever op U gemak Dan wordt U later nooit verweten Wat voor stront ge hebt gescheten ’T zij ongemalen plat of rond Dun geslingerd grauw of bont.
Overgenomen uit een typoscript met alle fouten; ongedateerd; geen titel. De laatste twee regels worden steeds herhaald.
De mesthoop zul je toch wel weten Daar achter bij st. petrusvliet Daar wordt menig stront gescheten In ’t geheim dat niemand ziet Stront van katten mensen honden Worden op die plaats gevonden Geen van allen zijn ze egaal Ze zijn verschillend allemaal
Ik vroeg aan een van mijn gezellen Die op dat plaatsje bij mij stond Of hij mij soms ook kon vertellen Het verschil van al die stront Hij zei dat zul je toch wel weten Wie den deze heeft gescheten Omdat ie zo fier te prijken staat Is het er een van een soldaat
Ik zag er een ter rechter zijde Te roken als een boerenschouw Mijn gids bekeek hem en hij zeide Dat is er eentje van een scharesliepersvrouw Want die zal zich niet generen Al zal er honderd man passeren Ze schijt als ze heeft een grote kak Heel lekker op haar dooie gemak
Den dezen zit vol kersepitten Het is juist in de kersentijd Daar waar die bulten en gaten in zitten Heeft een schooier neergeleid En den dezen in het huukske In de kleur van een peperkuukske Omdat ie zo geurig is en fijn Moet ie wel van een nonneke zijn
Ik zag er ook nog eentje liggen Al was hij met de hand geleid Mijn gids bekeek hem en hij zeide Die is van een boerenmeid Want voordat zij een stront gaat planten Kijkt zij goed naar alle kanten En door het draaien met die kont Kwam dat ding zo mooi in ’t rond
Als laatste zag ik er eentje liggen Niet al te groot maar uiterst fijn Mijn gids bekeek hem en hij zeide Die moet van een kwezel zijn ’T is heel gemak om dat te weten Dat ’n kwezel dat strontje heeft gescheten Omdat ik het papiertje vond Waar een schietgebed op stond
En nu vrienden voor het laatste Als je behoefte hebt aan kak Ga dan gewoon naar de w.c. toe En schijt daar op je dooie gemak Dan wordt je later nooit verweten Wat voor stront je hebt gescheten Ongemalen blauw of bont Dun geslingerd plat of rond. |