geluid.
Ik doe dat als
koster bij elk huwelijksfeest.
Dat is er van
ouds zo de mode geweest.
Van je bimmele,
bimmele bom 2x.
Er hangen twee
klokken, d'een licht, d'ander zwaar.
Zij luiden om
beurten, maar niet door elkaar.
De lichte klok
is de beloning der deugd.
Daarom hoort men
haar held're klanken met vreugd.
Van je bimmele,
bimmele bom 2x.
Maar als bij het
trouwen de zware klok slaat,
dan gaat er een
heel druk rumoer door de straat,
dan fluisteren
de mensen heel stiekum: "Och, gos,
Er is nu bepaald
weer een steekje aan los".
Van je bimmele,
bimmele bom 2x.
Eens op een
morgen kwam heel vroeg bij mij
Margriet van den
Bakker zo olijk en blij.
Zij sprak:
"Lieve koster, ik ben morgen bruid.
Zorg jij dat ter
ere de klok wordt geluid".
Van je bimmele,
bimmele bom 2x.
Ik keek door
mijn bril toen het meisje eens aan
en sprak:
"Welke klok moet'k voor jou laten slaan?"
Margriet had
bepaald deze
niet verwacht
en werd helemaal
van haar stukken gebracht.
Van je bimmele,
bimmele bom 2x.
"Ach
koster, heb meelij"', sprak d'arme Margriet,
"Als Jan
dat zou horen, dan trouwt hij me niet...
Laat dus voor
het