Toen um den Here God met zijne gemispeleerde stok dur
zijne tuin promenierde toen docht ie bij zijn eigen zelvers: "KIEK,
ik maok unne meensch." Hij nam er unne hand vol klaai en vormde
daarvan unne poupée. Hij trok unne mond vol smoor uit zijne piep, blies
die in de neus van de poupée en si vous santé gadoeme den Adam war
gemaokt.
Mar op zekere dag begon den Adam zijn eigen te vervelen en
toen sprak hij tegen den Here God: "Awel Here God, kunde Gij ok nie
zo'n dingske maoken, waor ik mijn eigen mee amusieren kan, ge wit wel met
een bietje variatie eraan?" "Awel," sprak de Here God,
"dat zal ik wel eens voor jou doen zulle, gao de gij mar eens op je
rug liggen." En toen vroeg de Here God: "Adam slaopte gij?"
En den Adam zee nikskenie. En toen heeft Hij een rib genomen uit het lijf
van Adam en Hij heeft opnieuw unne mond vol smoor uit zijne piep getrokken
en si vous santé gadoeme madammoiselle Eva waar gemaokt.
Nou mochten Adam en Eva van alle vruchten eten, behalve
van de Boom van Kennis van Goed en Kwaad, dit was verboden. Mar Eva liet
zich verleiden door den duivel en zij nam de mooiste appel en liet ook
Adam daarvan proeven. In plaats van gelijkheid aan God merkte ze het
tegenovergestelde. Van schaamte verborgen zij zich in de struiken.
Mar de Here God had alles gezien en vroeg: "Adam waor
zijde gij?" Mar den Adam zei niets. En opnieuw vroeg de Here God:
"Adam waor zijde gij dan?" "Awel Here God, ik zit hier
achter de struiken, mar ik durf nie te vurschein te komen want ik heb geen
broekske aon." "En gij Eva waor zijde gij?" "Awel Here
God ik ben hier bij Adam, mar ik durf nie te vurschein te komen, want ik
heb gin chemisenvelopke aon."
"Awel Adam, omdat ge dè gedaon hebt, zult gij het
brood verdienen in het zweet des aanschijns en gij Eva zult kinderkes
baoren in de grootste grimassen en nao mijne tuin uit gadoeme."