|
De
feesten en partijen van vroeger
De nieuwe heilige uit de collectie van Nel Timmermans - transcriptie Ben van de Pol met rood zijn de plaatsen aangegeven waar de tekst verbeterd is De nieuwe heilige
Wijze: De drie zusterkens. (Eerste gedeelte opzeggen).
Hoort vrienden, luistert naar mijn lied, Wat ik ga verkonden, Wat er te Rome is geschied: Er is bij God een nieuwe heilige uitgevonden.
Hij leefde in 't warme land, In de heilige stad van Rome, En daar hij stikvol beestjes zat, Zei hij, ik zal er toch wel komen.
De mensen van dat warme land, In de heilige stad van Rome, Die zeiden 't is 'nen heilige man,Maar je moet er niet te dicht bij komen.
Hij leefde daar sinds jaren lang, In bidden en meditatie, En nou ie is vergaan van stand Verkeert hij in de staat van gratie.
Zo klom hij ten hemel, den sinjeur, En liet ons hier maar dabben, St. Petrus ontsloot de deur, Was direct al aan het krabben.
Hij zei: "verdomd, wat stinkte gij, Wat moet ik met jou beginnen?" Toen hij dat zei, toen viel ie flauw, En den heilige glipte binnen.
Alle heiligen rezen van hun stoel En zongen alleluja, St. Petrus krabde zijn grote teen, En vloekte nondeju-ja.
Het welkomstlied kwam niet ten end, Want niemand zei er amen, Ze krabden zich allen onder d'r hemd, Zonder zich ook maar te schamen.
St. Agatha knipte een vlooi Achter een bosje blommen,St. Thomas gromde: sodepie, Ik kan er niet bij kommen.
Alle heiligen zeejen tot de Heer: Wij zijn toch geen snotapen, Wij willen rustig en alleen, Maar naast geen vuilak slapen.
St. Job die sprak toen tot de Heer: Alle heiligen gaan verhuizen, Ik had vroeger wel de pest, Maar die smeerlap zit vol luizen.
De Heer sprak toen tot Gabriël: Jij gaat die smeerlap wassen, En Daniël uit de leeuwenkuil Moet op de vlooikens passen. |