INHOUD FEEST
INHOUD LEED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL

Print pagina

De feesten en partijen van vroeger
Stuur uw bijdrage aan: leed@brabantsdagblad.nl

 

Sermoon van de Pastoor van Scharrebeek

Ingezonden door Jacob Stroucken (uit het liedschrift van W. Offermans, 1872) en Jeanne Opsteeg-Van Rossum (uit het liedschrift van haar oma, circa 1895)

 

Sermoon van den Pastoor van Scharrebeke aan zijn parochianen

 

Versie zoals genoteerd in het liedschrift van W. Offermans (1872)

 

Gemeentenaoren!

Alzoo vieren wij van daog, den groten feestdaog van het hellig Lammerdieneke dè mensch dèt naor Gods haort altij de poaijen des Hemels hay bewandelt.

Doe dè raomske daor is digt ik en kan het niet hauwen nie van den trek nie -- die de poaijen des Hemels hay bewandelt krek as ik ut zoo even gezai heb. Maar gullie boerenbeesten, boerenvee, die den hellen daog niks doen als raozen, zwieren, vloeken, tieren en uitgaon, naor de baols en conserten en dergelijke grouwelijke partijen en dan tot laot in den nacht met de deurskes rollen, stoeijen en gekheid maoken, en zelfs onder een trouwdak vernachten, ik en zal ze nie noemen nie om die onnozelen haorten niet te ontstichten nie, maor ’t zal altij gaon lek as ik gezei gehai heb in den laoste daog des oordeels, as den Helligen lieven Heer zal bij me kommen en zeggen: pastoor van Scharrebeek, waor en zijn nouw al uuwe schaopkes, dan zal ik nog nie antwoorden nie, maor as den Helligen onze Lieve Heer veur de tweede keer zal zeggen Pastoor van Scharrebeek, waor al zijn uuwe schaopkes, dan zal ik nog nie antwoorden nie, maor as den Helligen onze Lieve Heer veur den drieden keer zal opstaan en me heel leelik en veul zal aonkijkken en brommen lek as ie den eersten keer gedaon hai en tweede keer en nog zal zeggen -- Mijn Heer Pastoor van Scharrebeek! -- Waor en zijn nou alle ouwe schaopskes [--] dan zal ik opstaon met een heel droefgeestig gelaot en zal antwoorden, Och hellige onze Lieve Heer ik en hai geene schaopkes nie ik en hai niks as bokken en ezels. Des bent gullie boerenbeesten, boerenvee, want ut kan nie gaon nie lek as et in den tegenwoordige tijd gegaon hai. En nouw de ondankbairheid van onze gemeentenaoren, krek as ik in het begin van men sermoon gezai gehad heb van rollen en stoeijen, en gekheid maoken, en die daog waarin helaas maor al te veul kaod gedaon wordt en het scheun hemmelke zoo menigmaal vergramd wordt, maar nouw die ondankbaarheid dan zeggen ze tegen die scheune patotten nog veul scheunder as ik ze bey mi te velde hai staon sandsodeflikkers en tegen dè keustelijke brood, van onzen bekker Peer van Jaoppikke, die getrouwd is met het deurske van Trien van Sommer, dies noemen ze kug, maor God zal ullie kuchen en dan eten ze in die kermisdaogen in die daogen waarin die jeugd helaos maor al te veel gevaar lijdt niks as peperkoek die veul slechter is as ons slechtste roggebrookd, en niks as mik, maar God zal Ullie mikken. En hiermee sluit ik mèn sermoon af dat het ullie allemaol saomen totullie eeuwige saolligheid maog strekken.

Aomen.