|
De
feesten en partijen van vroeger De onbewaakte overweg uit een liedschrift van M. de Kort (wijze: Overschotje - klik hier als u naar Overschotje wilt luisteren) In een vriendelijk boerenhuisje Staat het avondeten klaar De boerin en haar vier kinderen Zitten wachtend bij elkaar Waar zou vader toch wel blijven? Vraagt Marietje met een blik Wachtend op het dampend eten Jongens, wat een trek heb ik.
Moeder zegt: 't is zo mistig Vaders paard kan weinig zien. Laten wij maar vastgaan eten Vader komt wat laat misschien. Onder 't eten zegt Marietje Ik wou dat vader nu maar kwam, Hij zou voor mij een pop meebrengen Van de markt uit Amsterdam.
Moeder zegt: Mijn lieve kindje Ga maar slapen, jij bent moe Ik roep je vast! En even later Vallen kindjes ogen toe Lang staat moeder aan de deurpost Stil te wachten op haar man Luis'trend of zij het geratel Van zijn wagen horen kan.
In een polder waar de spoorbaan Met de weg een kruispunt vormt Is met donderend geratel Juist een trein voorbij gestormd. Vaders wrakken boerenwagen Is door 't monster beetgepakt, En als stukgebroken speelgoed Langs de weg weer neergesmakt.
Even legt een paard te kreunen Even klinkt een bang gegil Langzaam sluipt de mist weer nader En dan wordt het angstig stil ’s Morgens ruimen ze twee lijken Met wat wagenresten op ’t Enigst wat was heel gebleven was Marietjes nieuwe pop. |
Stuur uw bijdrage aan: