De
feesten en partijen van vroeger
Stuur uw bijdrage aan: leed@brabantsdagblad.nl
De
Haaienbruiloft
inzending
door: Ben Hartman met een aanvulling van D.L. De Vries-Blitz & een
linosnede van Rolf Jansen & muzieknotatie door Ben Hartman
De
haaienbruiloft
1)
Een haai die wou eens bruiloft vieren
En
nodigde al de waterdieren.
Refrein:
Fiederal-la-la, fiederal-la-la
Fiederal-la-la-la-la.
2)
Hij koos al tot zijn lieve bruid
Een
schelvis met een snoezige snuit.
Refrein.
3)
Ceremoniemeester was een forel
Die
bracht het zaakje naar de kapel.
Refrein.
4)
Hier hield een snoek een lange preek
En
bracht de ganse kerk van streek.
Refrein.
5)
Een dikke paling in gelei
Die
wrong zich op de eerste rij
Refrein.
6)
Toen zei een dikke waterbaars
Die
preek die lap ik aan m'n laars.
Refrein.
7)
Toen gingen zij met veel kabaal
Zitten
aan het bruiloftsmaal.
Refrein.
8)
Het diner bestond uit gemberbier
En
daarna at men lekker wier.
Refrein.
9)
De biefstuk, o God, wat was die fijn
Van
een pas verzopen zeekap’tein.
Refrein.
10)
Toen sprak er plots een grote steur
En
't bruidje kreeg 'n rode kleur.
Refrein.
11)
Hou je bek, zei toen een grote ajuin
Wat
jij zegt is toch veel te schuin.
Refrein.
12)
De gasten waren zeer verschrikt
De
snoek heeft zich in het vlees verslikt.
Refrein.
13)
Toen werd de haai verschrikkelijk kwaad
En
stormde naar buiten in nachtgewaad.
Refrein.
14)
De bruiloft was een reuze strop
Want
de haai at alle gasten op.
Refrein.
15)
Alleen de garnaal die bleef gespaard
Die
was de moeite toch niet waard.
Refrein.
De
heer Jan van der Maesen uit Schijndel zong ons dit lied voor op 30 januari
van het jaar 1984.
Zijn
woorden vulden wij aan met coupletten van 'n versie die we vonden in 'n
liedbundeltje met de prachtige titel: 'Zangzaad voor kampeerders'.
De
heer van der Maesen bracht het lied in verband met Pisuisse en Blokzijl,
de cabaretwereld dus!
Het
lied is evenwel al zeer oud en waarschijnlijk afkomstig uit Duitsland.
In
't Duits is er sprake van 'n vogelbruiloft.
'Die
Vogelhochzeit', staat in 1603 al genoteerd in het 'Heinhofers Lautenbuch',
uitgegeven te Wolfenbütel.
Er
zou zelfs al sprake zijn van een uitgave op een los liedblad uit 1530 te
Weimar uitgegeven.
Het
lied heet dan: 'Es wollte ein Reiger fischen'.
In
'Deutsche Lieder' vonden we nog een versie van 't lied met als titel: 'Ein
Vogel wollte Hochzeit machen', met bijna dezelfde melodie als boven
genoteerd. Deze melodie zou afkomstig zijn uit ca. 1800.
Aanvulling
van D.L. de Vries-Blitz (met commentaar van Ed Schilders)
D.L. De vries-Blitz kent nog een couplet en
merkt daarbij op dat de garnaal, die als enige overleeft, in feite 'de
aanstichter van het bruiloftsleed' was want:
"Een garnaal die wou eens lollig zijn
en trok aan de bel in de maneschijn.
Fideral etc.
De haai die werd toen vrees'lijk kwaad
en stormde naar buiten in nachtgewaad"
'Met het droevig vervolg van de (bijna)
allemaal opgegeten bruiloftsgasten'.
Dit
extra couplet maakt inderdaad duidelijk dat er in de tekst zoals hierboven
opgetekend door Ben Hartman een logisch verhalend element ontbreekt.
Immers: het is niet duidelijk waarom de haai plotseling alle
bruiloftsgasten opvreet. ook de aanvulling van De Vries-Blitz vult die
leemte maar ten dele op. Waarom werd er belletje getrokken door de
garnaal? Kan het zo zijn, zo vroeg ik me af, dat de bruiloftsgasten bruid
en bruidegom naar 'huis' gevolgd zijn en dat met het belletje trekken de
huwelijksnacht verstoord is door de garnaal. Dat is niet alleen een goede
reden om vreselijk kwaad te worden, maar iets dergelijks gebeurt ook in
het eerder op deze site gepubliceerde 'Vissenlied' (KLIK HIER), zij het
met minder tragische afloop. Als deze redenering juist is, dan betekent
dat, dat er nog een of misschien meer coupletten ontbreken.
|