Ons moeder durre schort

Van ons moeder duure schort

Wil ik oe iets vertellen

Hij is hêêl simpel mar zee meer

As hêêl veul dure bontvellen

Ons moeder durre schort

Die was mar van katoen

Die droeg ze alle daogen

Zô was ze in heuren doen

Ons moeder droeg unne schort

Ne bonte dûr de week

Ne witte vur de zondag

Die dan wèl deftig leek

Ik zie ons moeder durre schort

Mee broôd er tegenaon

Daor tikte ze ’n kruiske tegen

Eer zô ze nie on ’t snijen gaon

Ons moeder durre schort

Daor kroôp ik gèren onder

Als ik verleege waar van mèènse

Of bang van hel en donder

Onder ons moeder durre schort

Mar dè wier ons nooit gezeet

Zaat ieder jaor ’n kiendje

Van die zûrg han wij ginne weet

Ons moeder hee op durre schort

Al hil wè4 luiers opgespeld

D’n êene kleine was nog nie drûg

Of van d’n aandere waar ze uitgeteld

Mee ons moder durre schort

Onder aon de rechtse tip

Poetste ze onze ooren

Of veegde de kruimels van onze lip

Ons moeder durre schort

Was aaltij bij de haand

We veegde er zelfs ons snotneus aaf

We waren vaaste klaant

In ons moeder durre schort

Dè he’k nog nie verteld

Werden de bônen in gepeld

En de èèrappels in gescheld

In ons moeder durre schort

Dè waar vruuger zo gesteld

Wier op iedere vrijdagaovend

M’n bruurs hun weekgeld ingeteld

As ons moeder durre schort

Tot op d’n draod toe waar vesleten

Was ie as stof- of schoteldoek

Bij lange nao nog nie versleten

Onder ons moeder durre schort

Leêfde een tevreeën ziel

Die alle on ‘hierboven’ liet

Ok as er wè te treuren viel

Onder ons moeder durre schort

Zaten nie de duurtse kleren

Mar klopte el ’n hêêl grôôt hart

Waor wij nog veul van kunnen leren

Op ons moeder durre schort

Werd ons het bidden nog geleerd

Nauw draogen ze nimmer zonne schort

En lekt bidden host wel verkeerd

Tegen ons moeder durre schort

Wordt de mik nie mir geweeën

Want as die van d’n bekker komt

Dan is ie al gesneeën

Onder ons moeder durre schort

Was ’t as kend goed vertoeven

Mar nauw geleuf ik echter toch

Dèk nauw nie meer zô hoeven

Ons moeder durre schort

Daor kruip ik nie mir onder

Ik zèè nie mir verlegen nauw

Of bang van hel en donder

Onder ons moeder durre schort

Daor zaat gin feministe

Mar gezag dè had ze wel

Heur woord was ’t liste, en dè wiste