INHOUD FEEST
INHOUD LEED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print pagina

De feesten en partijen van vroeger
Stuur ons uw verhaal: leed@brabantsdagblad.nl

Knuppelveen

‘Dichterlijk door Waalwijk’, zo noemde Toon Gouda zijn bundel met verzen en stukjes proza, die hij liet verschijnen toen Waalwijk vorig jaar zevenhonderd jaar bestond. Het is een dichtbundel met een plattegrond, want Gouda beschrijft veel historische plekjes in zijn stad en naaste omgeving. Daarnaast zijn er enige bespiegelingen over het Waalwijk van vroeger, in het dialect ‘Wolluk’ genoemd. Eén daarvan gaat over feesten en zingen: Wolluk was een stad/ van kleine theaters,/ een volk van artiesten,/ van zangers en praters./ Elke straat,/ elke dam, elke dijk/ was wel een theaterke rijk. Gouda bedoelt met die theaterkes geen schouwburgen maar de huiskamers, met of zonder schuifdeuren. Want: …bij een verjaardag of huwelijkspartij/ dan stonden de ‘artiesten’ al klaar in de rij./ Ze klommen (geholpen)/ op tafel of stoel,/ verhieven hun stem,/ en vermaakten de boel.

Naast het gedicht staat de prachtige foto die hierbij is afgedrukt. De heer Gouda schrijft me dat de foto in 1934 genomen is en de ‘Harmonie van Knuppelveen’ voorstelt. Geen echte harmonie, maar een groep die werd opgericht om een gouden bruiloft luister bij te zetten, meer komisch dan muzikaal. Onder de zogenaamde musici zijn twee tantes en een oom van Gouda. Omdat de foto hier nogal klein moet zijn, heb ik hem groot geplaatst op de website waar de bijdragen aan deze rubriek verzameld worden - KLIK HIER VOOR EEN GROTE WEERGAVE VAN DE FOTO.  Mogelijk zijn er lezers (kijkers) die nog andere leden van deze scherts-harmonie herkennen of gekend hebben?

Ze zongen, vertelden/ van het dagelijkse leven,/ verhalen met lach/ en met tranen doorweven. Zo vervolgt Gouda zijn ode aan de huiselijke feesten van vroeger. Men schaamde zich niet/ zich zichtbaar te uiten/ en… werd het te veel:/ ne zakdoek en snuiten. De vier slotregels vatten de eenvoud pakkend samen: Men wist zich omringd/ door eenvoudige mensen/ máár… een RIJKER publiek/ kon niemand zich wensen! En dat zal, denk ik, niet alleen zo geweest zijn in Waalwijk. In de tijd die Gouda beschrijft, was heel Brabant nog een beetje Broadway. Tussen de schuifdeuren. Hebt u daar herinneringen aan? Schrijf ze aan ons, of mail ze naar leed@brabantsdagblad.nl.