Noud de Bont

Als 6^e kind van de 10  van ons gezin (allen geboren in de 2^e en 3^e decennium) genoot ik met mijn broers en zussen van de familiefeesten thuis of bij de grootouders, ooms en tantes.

Daar werden dan door familieleden opera’s op niveau opgevoerd, eigen gemaakte teksten op bekende melodieën uit opera’s en operettes.

Deze traditie hebben wij overgenomen, zodat voor bijzondere verjaardagen en bruiloften de clan bijeen komt om de tekst die door een broer of zus op bekende melodieën is gemaakt te repeteren. Tevens wordt dan geregeld wie men moet personifiëren en hoe men zich zelf daar voor verkleedt met de nodige fantasie. De personificatie kan een positieve instelling van de jubilaris voorstellen of een blunder die hij/zij gemaakt heeft.

Mijn Moeder (*1897-†1987) zong op alle feesten met bravour haar lijflied “Het Wijntje van Bordeaux”. Als aandenken aan haar wordt op verjaardagen dit lied nog vaak gezongen.

Later op zo’n avond (tot haar 80^e verjaardag) dook zij ongemerkt met een ijzeren waterkan onder tafel. Iemand vroeg dan om stilte. De aanwezigen hoorden ergens geluid vandaan komen. Moeder voerde dan haar act “Frau Lantrein” op: “Ze begint te kermen, ze laat horen dat ze zo ’Schmerzen in dem Bauch’ heeft. Intussen blaast en proest ze in die kan om het idee te geven van iemand die aan de diarrhee is en winden laat. Ten slotte roept zij : “Catherina, Catherina kommen sie bitte hier und nehm das Nachtgeschirr mit, es stinckt als die Verdammnis”.

Dit was altijd grote hilariteit, vooral bij hen die dit voor de eerste keer hoorden.

Onze trouwdag 15 okt.1956 ging volgens de toenmalige traditie ’s morgens de kerkdienst dan de koffietafel vervolgens receptie daarna naar de fotograaf en ’s avonds een fantastisch en gezellig diner. Voor dit laatste was voor elke gast aan tafel een feestgids gemaakt:
- het begint met een welkomslied
- Nuttige wenken: wat je wel en niet mag aan tafel

- Liederen opgedragen aan enkele aanwezige personen op melodieën van o.a. “Morgen gaat het beter”

- “Moeder onze kraai is dood”

- “Lily Marleen”

- “Du bist die Rose vom Wörrthersee”.

Dan “Het Belcanto Concert” opgevoerd door enkele broers en zussen verkleed in diverse personificaties met eigen gemaakte tekst op muziek uit: “Rigoletto” van Verdi – operette  ‘Ïn
het witte Paard” van Benatski - “Carmen” van Bizet - en “Slavenkoor” uit Nabucco.

En zo vierden wij de afgelopen tijd 3 GOUDEN-bruiloften,waarop bij een een 74-jarige schoonzus een geliefde kat moest voorstellen. In een prachtig poezenpak lag zij aan de voeten van ons “Bonte 55+koor DE KRAKENDE WAGEN”,waarvan de zangers ook verkleed waren.                         

Werd iemand 50 jaar dan werd deze officieel tot Abraham of Sarah gekroond onder het zingen van een lied.