Vrouwke Misère

Vrouwke Misère zoo ààrm as Job

Bewônde een huiske zo groot as een schop

En aachter dè schuurke daar zaegde gij staon

Unnen boom mee wel duuzend pèère dur aon

Van die grootte lekkere sappige flappe

En iedereen deej die kwaam er van gappe

Eens kwaam er un menneke oud en krom

Bij vrouwke misère aon kloppe om

wè eten, vur zunnen legen dèrum

En Vrouwke Misère zee èrum helpt èrum

Oneuzele hals kom mar gauw in mun huiske

Hier hedde m’n brood, slaoj mer gauw un kruiske

Mer hedde dan eiges nog iets vur oe maog?

Welneje gin kruimeltje mir vandaog

Mar minske dan komde in hongersnood

Welneje eene mins gao zo maar nie dood.

Ge zet een goei ziel en hedde te klaogen

Dan meude aan men een vraagske vraogen

En Vrouwke Misère verzuchte och,

Ik zèè wel èrum m’r ik heb toch genog

De dieven z’n hier m’n ergste plaog

Ze steele m’n peeren weg alle daog

Ik wô de die dieve en lekkerbekken

Vur altai aon munnen boam bleeve plekke

Dè zal gebeuren, zee ’t ventje en ut gong

Want zoo rap as dun boam stikvol peeren hong

Zo rap hingen er dieje mèrgen doarna

Un bende bengels te bengelen jao

Mee al dur moederkus aon der bene

Mar los kwaam er van die bengels ginnen ene

En Vrouwke Misère ha lol vur tien

Now ko’n ze dur pere dieve dan zien

Ze liet ze hange tot s’aoves laot

Tot schaand van de buurt en van hil de stroat

Van diejen dag aaf, ha ze peere meej hoope

Ze kon er van eten en ook nog verkoope

Mir op unne mèrgen kwaam Pietje den dood

Hij klopte aon de deur en ut vrouwke verschoot

Want al waar ze versleten en èrum en oud

Ze waar nie bezonder meej Pietje vertrouwd

Ut is tijd zee Pietje, dus Vrouwke Misère

Gaj gauw meej men meej, ok al doeded nie gère.

Ut is goed, zee Vrouwke Misère wè bleek

Terwijl ze omhoog in durre peereboom keek

Mer ’t ies vandaog nogal un dorstig weerke

Piet hedde gin zin in een lekker peerke

Toe klimt er mir in, ge hed ze veur’t vatte

Ak dood zè kome de jong ze mar jatte

En Pietje dun dood dun onneuzelen hals

Haj trek in die peerkes,

ze zagen er mals, lekker en aontrekkelijk uit

Hij klom in dun boom en bleef plekke aon’t fruit

Daar hangde gij naauw riepet Vrouwke Misère

Gij hangt daor hil goed, ok al hangde nie gère

Van diejen daag aaf ging niemand mir dood

Al vielde in ’t water, al ate gin brood

Al reej unnen waoge mee tunnekus bier,

Rats over oe heen, dè deerde gin zier

Al hadde soms iemand z’ne nek afgesneje

Vur dood gaon hadde gin kans en gin reeje

Dun dood zaat gevangen, de ellende die bleef

En iedereen die ging over schreef

De daoge van Nowe, die kwaame weerom

Om dedde den dood in den peereboom klom

Ut wier unne wèèreld vol lol en misère

Unne kermis vol tobbers, vanwege die peere

Mer ‘t Vrouwke Misère vroeg zo on ons Peer

Hoe gaget meej oe dur boven meneer

Och laot me toch los, ik moet aon de streup

Want hil de wèèreld geraokt in de kneup

Ge hangt daor veilig zee Vrouwke Misère

Ik laot oe nie los, want ik leef vulte gèère

Mar ik heb un veurstel, ik laot oe weer vrij

Wanneer ge me altij laot lève, nou gij

Akkoord zee Pietje dè neem ik aon

Tot ut end van de wèèreld toe meugde bestaon

En Piet er van deur en al heurdet nie gère

Den Dood leeft nog altij, mar ook de Misère