CuBra
PIETER BON
HOME
FOTO & KUNST
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

 

 

Pieter Bon
4 gedichten uit zijn bundel
Dit lijf weet van niets (2006)



Vriend T.  I

Aarzelend zoekt
de hand een hand
het lichaam spreidt de armen
zwijgt

verhalen wachten
op vertelling

het leven is een afscheid

riepen we
en we lachten en dachten
dat het niet zo was

tot nu toe
deze laatste minuut.

 




Vriend T.  II

Een fles whisky gekocht.

Je schonk voor mij het dopje in
zelf nam je een soepkom.

Je schreef een gedicht:

ik heb zo'n gek gevoel
word bezeten door een stoel.

 



Vriend T.  III

In de nacht geslagen
door een man

die hijgend terugschuifelt
even gaat zitten voor het liggen

en voelt.

 



Vriend T.  IV

De nacht zegt:
ik ben huilend geboren

de morgen juicht
te vroeg.