Pieter
Bon
4 gedichten
uit zijn bundel
Dit lijf weet van niets (2006)
Vriend T. I
Aarzelend zoekt
de hand een hand
het lichaam spreidt de armen
zwijgt
verhalen wachten
op vertelling
het leven is een afscheid
riepen we
en we lachten en dachten
dat het niet zo was
tot nu toe
deze laatste minuut.
Vriend T. II
Een fles whisky gekocht.
Je schonk voor mij het dopje in
zelf nam je een soepkom.
Je schreef een gedicht:
ik heb zo'n gek gevoel
word bezeten door een stoel.
Vriend T. III
In de nacht geslagen
door een man
die hijgend terugschuifelt
even gaat zitten voor het liggen
en voelt.
Vriend T. IV
De nacht zegt:
ik ben huilend geboren
de morgen juicht
te vroeg.