Piet
van Beers
(toen hij van de eerste naar de
tweede plaats 'afzakte') - Zie hieronder ook de reactie van Ed
Dalderop
Op
´t ènd van de rit...
Hêel
lang hè´k veurop gereeje
in
dè "dichterspilleton".
´t
Zò toch wèl ´n wonder hiete
a´k
van d´aander winne kon.!
Daogeleks,
kreeg ik ´n douwke
van
m´n "schrèèf èn Cubrafèns".
Stadsdichter
za´k nôot nie worre
Nie
vur vaast èn nie frielèns.
´k
Ha meej al die aander "tobbers"
wèl
´n bietje leedvermaok.
Mar…
mènnen ònhang bleef mar stèmme.
Ammòl
vur de "goeie zaok".
Reegelmaotig
kree´k ´n bôdschap:
"Piet,
´k hèb wir op jouw gestèmd."
Èn
zôo stonne al die dichters
lange
tèèd schôon in der hèmd.
´k
Laot zôn baontje liever oover
òn
Ko of Jef of Ed of Jace
Want
die waare (nèt as ikke)
tot
´t liste in de rees.
Komt
er laoter ècht enen dichter
in
dees Krèùkezèèkersstad
dan
kan ik van m´n èège zègge
dè´k
daor ôk de haand in had.
Ed
Dalderop (reageert op het
bovenstaande vers)
Trost-vèrsje
veur Piete,
bij
't verlies van z'n gèèle trui
Jè,
ik heb wir moete laage
mee
jouw 'stadsdichters'-verhaol.
Laank
hedde gij veur-geleege:
miste
stemme van ammaol;
mar
gij kont sportief verstaauwe
degge
naa zet gepesseerd.
'Laot
die aander 't mar haauwe',
Wèze
meens, nie geblesseerd!
'k
Moet oe toch wel irlek zegge::
ik
ha nie op jóu gestemd.
'k
Had öt 't íntervjoe begreepe
degger
nie zo gek op bent.
Zonne
stress moete van haauwe!
Want
dè zulde aatij zien:
nét
as 't goei wir vur de tuin is
is
'r iets te doen meschien
desse
dan van jou verwaachte
deche
aon 't dichte slaot -
en
de slaoi of de spenozzie,
daorvur
ist dan wir te laot.
En
ok trouwes: 't mondag-versje
schiet
'r dan meschient bij in
en
om dè te moete misse
daorin
heb ik ok gin zin.
't
Zoi ok, vèn'k teminste zelluf,
nie
om 'n premoossie gaon.
Iedre
week 'n nuuw, daor kunde
as
stadsdichter nie tegenaon.
En
dus Piet, - volleges men dan-
zedde
gij al Dichter zat,
en
de eer van "stads-" te zèn,
hedde
gij ommers allang gehad.
Wor
't Sjaak of Sjef of Ko nou?
Ik
kèèk nou gèère mee jou mee:
want
't zal me tóch benuuwe
wie
de blaankste bille hee.