FOTO ZONDER NAAM
een werveling van woorden schiet
ongrijpbaar door hem heen
als hij haar foto ziet
haar naam ligt op zijn lippen
hoe iets wat bijna voelbaar
op je handpalm ligt
als je kijkt je steeds weer
kan ontglippen
vertrouwdheid vertaalt zich in
gemis
tot als een geschenk een flard
van een gebeuren zich ontwart
en hij weer heel even bij haar
is……..
een eeuwige seconde stilt de tijd
zijn honger naar herkenning
maar welke naam hem ook te binnen
schiet
zijn hand trilt en haar hoofd
schudt nee
……..dat ben ik niet
welke relatie is het
die zich hier verschuilt
als hij een traan
van haar wang ziet rollen
weet hij dat hij huilt