een doos vol gedachten
’kan bijna niet wachten
bedenk me nog net…..
die doos weg gezet
want ik denk al genoeg
het begint ’s morgens vroeg
en ’s avonds laat
als ik met slapen
wil beginnen
schiet me nog steeds
van alles te binnen
het is een wijs besluit
ik pak die doos niet uit
nee, ik kan wachten,
tot een dag
zonder gedachten!
maar dan kan ik
héél lang wachten
in mijn bovenkamer
is het zelden stil
is er misschien een leeghoofd
die mijn gedachtendoos
voor n o p p i e
hebben wil?
dan bedenk ik mij
misschien maakt een gedachte
uit die doos mij vrij
van mijn gedachteloze denken
is er een andere reden
om zo’n doos te schenken?
hadden vrijdenkers vroeger
ook zo’n doos
kun je met denken
denken overstijgen
of geeft zoiets frustratie
i.p.v. pure meditatie?
is zo’n doos misschien
vooral o n t v a n g e
r
gericht op krijgen?
ja, zó moet het zijn :
ben je een gedachte
mentaal meer dan zat
dan doe je hem in zo’n doos
als in een vuilnisvat!
welke gedachten
ben ik liever
kwijt dan rijk?
als ik dit
eens goed bekijk
zijn het gedachten
die mijzelf
en anderen krenken
wordt ik hierin concreet
dan blijkt dat ik
nog niet zo zeker weet
welke gedachte
ik écht los wil laten
ben ik zó slecht?
zelfs aan gedachten
die mij tegenstaan
blijk ik min of meer gehecht
ja, ik kom mijzelf tegen
had ik die doos
maar nooit gekregen!!
mijn grens is bereikt
ik kan niet langer wachten
die doos moet de deur uit
die doos met gedachten….
dan betrap ik mij
op tegenstrijdigheid
ik wil die doos
slechts tot op zekere hoogte
en zeker niet
van harte kwijt
hij dwingt mij na te denken
over wie ik ben
zodat ik mijzelf
beter ken
zo brengt hij
licht en zicht
in de duisternis
van mijn blinde vlekken,
het is een spiegel
en het begint
er op te lijken
dat ik bereid ben om er
zonder oordeel naar mezelf
in te kijken
néé, ik wil die doos
niet langer kwijt
die doos is als
een steen der wijzen
hij zet het lood
van mijn onwetendheid
om in het goud
van weten wie ik ben
méér kan een mens
toch niet verwachten
van een doos......
een doos vol gedachten
-------------