aan niets is te merken
dat tijd geen rol speelt
dat leven geen dood kent
dat het Verhaal eeuwig doorgaat
in een andere vorm
aan niets is te merken
dat er zich een beweging voordoet
van dualisme naar eenheid
van gespleten zijn naar heelheid
de aarde is tenslotte Gaea, oermoeder
nu haar bevroren verdriet
eindelijk smelt
zullen weldra woestijnen
vruchtbare oasen zijn
Peter Jan en Geert
hebben het zo met elkaar gehad
dat ze beiden naakt poseren
in een damesblad
ja, aan niets is te merken
dat er een Liefde bestaat
die alles overwint
dat het geen valse hoop is
afscheid te nemen van
al te menselijk streven
om in plaats daarvan
zonder schuld of schaamte
p a s s i o n e e l te leven