Ilse
Steel - 2 gedichten
Herfstsonate
wuivend
in de milde herfstzon
schitteren
de vele kleuren
als
op een schilderspalet
strak
tekenen de nerven zich af
De
wind speelt krijgertje
met
de blaadjes die zich
als
een vliegend tapijt
aaneen
gesmeed voortbewegen
opgejaagd
en weer uiteengerukt
om
met een laatste buiteling
zacht
dwarrelend neer te komen
op
de zwarte aarde die hen wacht
Ballerina
Het
lichaam strak als uit hout gesneden
Het
hoofd trots rustend op de slanke hals
De
armen sierlijk gebogen
wacht
de ballerina op de eerste klanken
die
haar gracieus tot leven brengen
Sierlijk
verheft de ballerina zich voor een
sprong,
bevallig draait zij een pirouette
een
eenheid vormend met de muziek
Los
van de aarde, los van zichzelf
fragiele
schoonheid versluiert
de
wreedheid van het bestaan
Het
gelaat ingetogen, dan weer stralend
dansend
in haar eigen droom
Bevallig
beroeren haar voetjes de aarde
licht
als een vlinder zijn haar bewegingen
Dans,
ballerina, dans!