Ilse
Steel - 2 gedichten (20
januari 2005)
Pauze
Ik
wil de lange winteravonden
genietend
van een goed boek
bij
de open haard doorbrengen
tot
de dagen weer gaan lengen
mezelf
koesteren aan het warme vuur
lees
ik door uur na uur
Meegevoerd
naar andere tijden
voel
ik mij een ingewijde
Soms
dwalen mijn ogen door het niets
de
stilte streelt zacht mijn oor
doordrongen
van de schoonheid
van
een enkel moment
geniet
ik van dit geschenk
De
zware donkere gordijnen zijn
de
grens met de wereld buiten
eens
zal ik ze weer openschuiven
en
naar de mensheid wuiven
de
rode wijn flonkerend in kristal
staat
onder handbereik
ik
voel mij rijk
Het
hart klopt rustig, het gelaat sereen
Ik
voel de energie weer stromen
om
als herboren terug te komen
Nostalgie
Op
een warme lenteavond ergens in mei,
zag
ik buiten een jongen lopen.
Levendig
en blij,
zijn
hond rende vrolijk mee aan zijn zij.
Vrijheid
voor allebei.
Het
zachte maanlicht scheen over de huizen en
gaven
de bomen een warme gloed.
Wolken
muggen dansten rond,
kevertjes
deden zich aan groene blaadjes tegoed.
Achter
de huiskamergordijnen speelden de kindertjes zoet
met
een bordkartonnen spel.
Het
zachte ritselen van vaders krant,
de
pijp vergeten aan de kant.
Moeder
breit aan een nieuwe trui,
een
stille glimlach bereikt haar ogen.
Geluk
in alle eenvoud,
op
een warme lenteavond ergens in mei,
lang
vervlogen.