Treedt
binnen vreemdeling
leg staf en
ransel af
zet U aan
onzen dis
verhaal van
uw belevenissen
gij die in
den vreemde waart
heimwee
spreekt uit zijn ogen
als hij
vertellen gaat
Vele jaren
was ik ver van hier
bevoer
onstuimige rivieren
bergketens
versperde de weg
en
ondoordringbare wouden
kruisten
mijn pad
vermagerd
tot op het bot
ontwaakte
mijn verlangen
Het land dat
ik eens achterliet
houdt mijn
hart gevangen
in gedachten
ziet hij het vlakke land
zijn traag
stromende rivieren
het bloed
bruisend in de aderen
veert hij op
en rept zijn tred
naar het
land zijner vaderen
