Herbert Mouwen

Lavendel


Niemand kent de geur van schone
lakens wanneer zij de linnenkast
opent, niemand kent de geur van
de groene paprika’s die blakeren
aan de spies in het vuur, niemand
kent de geur van de paardenvijgen
die op straat zijn uitgelegd, niemand
herinnert zich de geur van het ontbijt
dat achterbleef op de hotelkamer,
niemand kent de geur van muntthee
die als een muitend leger door het
huis trekt, van de wierook die bezit
neemt van onhebbelijke gedachten,
niemand kent de geur van zoethout
in een vrouwenmond, van de dingen
die geen naam hebben, van bananen
die in het gelid liggen, van verhalen
waarin de hond alsmaar harder blaft

Niemand herkent in de slaapkamer
de geur van lavendel beter dan de man
die niet bij machte is