|
Herbert Mouwen
Landkaart
Nadat
we onze lichamen in kaart
hadden gebracht, vouwde ik je open,
vond ik je mond buiten proporties
Overdag hadden we al na een uur onze
fietsen in de berm gelegd om op de
kaart het dorpje te zoeken waarvan
we de naam al lang vergeten zijn
Niet dat we ons geheugen in Frankrijk
achterlieten, maar voor ons lag ineens
die rivier, aan de afbrokkelende oever
wilden we wonen, namen van schepen
lezen, van buiten leren, opschrijven
We wilden niet meer dwalen, we wilden
daar blijven, onze lichamen werden lijven
|
|