Eva
de Zanger
- Gedichten
Kleuren
van de dag
]
Het
lijkt wel herfst in mijn hoofd
't
stormt en gaat tekeer
net
zoals de blaadjes
dwarrelen
mijn gedachten neer
En
heeft zich dan een dikke laag
gevormd
op de grond
dan
gaat zij met de volgende vlaag
opnieuw
mijn hoofd weer rond
Het
lijkt wel herfst in mijn hoofd
't
plenst en gaat tekeer
net
zoals de regen
druppelen
ook mijn tranen neer
Het
lijkt wel herfst in mijn hoofd
'k
Zie de zon en ruik de geuren
en
laat haar niet alleen de blaad'ren,
maar
ook mijn dagen kleuren
Waarom
kan liefde
Zo
dichtbij
En
tegelijkertijd
Zover
weg zijn ?
Waarom
kan liefde
Zo
heerlijk voelen
En
tegelijkertijd
Zoveel
pijn doen ?
Waarom
kan liefde
Iemand
pakken
En
tegelijkertijd
Zo
ongrijpbaar zijn ?
Mijn
hart is écht heel groot,
wil
je dat wel geloven
Er
zitten wel tien kamers in
vijf
onder en vijf boven
Boven
zingt het lieve liedjes
onder
heeft het zijn verdrietjes
Mijn
hart is écht heel groot,
snap
je nu wat ik bedoel,
en
waarom ik me soms vrolijk
maar
soms ook zo verdrietig voel?
Hier
zijn geen woorden voor;
'k
heb me laten bedotten
In
mijn buik destijds
Had
ik geen vlinders
Nee,
't
waren motten !