Importé
de France...
Ze
brachten zon mee
in
de kleur van hun ontspannen lijven
Weer
hadden zij het paradijs bezocht,
een
jaarlijkse reprise
in
een tijdloos ritme van bestaan.
Ze
keerden huiswaarts,
dronken
van impressies
en
met de gloed van warm zijn
nog
in de lome leden.
Nu
in een andere versnelling,
niet
afgestemd op productiviteit.
Ze
zagen op tegen de grauwe dagen,
de
sleur die als een matte mist
over
het leven hangt,
en
... wat de krant
voor
nieuws te bieden heeft.
Ze
huiverden van
E-mails,
voicemails, SMS-jes,
van
de commercials en de discosound,
gepreekte
zegeningen
van
een te snel bestaan.
Hun
mond nog steeds gevuld
met
smaak van ambrozijn,
gefilterd
vocht van zoete druiven,
de
tinteling nog op de tong
van
knoflook en exquise kazen.
Ze
brachten zon mee
uit
een ander leven,
geschilderd
vaak, bezongen en bedicht.
Het
wonderlijke licht
dat
speelt in kleine dorpen
waar
pleinen zijn gevuld
met
een verstilde rust.
Het
wonderlijke licht
dat
als een symfonie
akkoorden
strooit over
de
uitgestrekte landerijen.
Ze
brachten zon mee
die
de rimpels doet versterven
van
autochtone typen
die
op de dorpspleinen
hun
schaduw zien getekend
op
het vlakke zand.
Bijeen
gezeten, weinig woorden
en
knikkend naar degene die
zijn
bal over de meters gooien moet,
totdat
zacht tikkend
de
ligplaats is bepaald.
Het
jeu de boules, in zon geboren
behoeft
geen luxe decor,
geen
kostbaar oppervlak
als
bij het spel dat door zijn naam
aan
hoge zeeën schijnt ontleend,
geen
investeringen die groter zijn
dan
één glas wijn.
De
plaats bepaalt het spel
en
de bescheidenheid de ruimte.
De
regels zijn geboren
in
vriendschap en in de vreugde
van
het spelen zelf.
Ze
brachten zon mee
en
de weerspiegeling daarvan
verving
de grauwheid
van
het dagelijks bestaan
door
zomers samenzijn.
Vanuit
herinnering
was
toen het spel geboren
dat
levend houdt,
dat
vrienden maakt
en
iets vertelt van
onbezorgd
met elkaar genieten.
Emanuel
2001
Ooit verbaasde ik
me over het feit dat het jeu de boules, vooral in Brabant, zo'n
opgang heeft gemaakt. Een van de grootste ongebonden toernooien op
dit vlak in Brabant was 25 jaar lang het "Essche
Boeltje" met zo'n 500 doublettes. Twee jaar geleden
is dit geëindigd omdat de twee organisatoren er na zo'n lange
tijd mee stopten. Nu is de draad weer opgepakt en wordt het "Essche
Boeltje Nieuwe Stijl" op de rails gezet door assistenten van
het eerste uur in combinatie met de plaatselijke fanfare. Zij
vinden dat zo'n traditie niet verloren mag gaan.
Ik heb op mijn
manier getracht de herkomst van deze sport in ons Brabant te
verwoorden als een "importproduct" van vakantiegangers
naar dat heerlijke land, Frankrijk.