Nog
ingesloten tussen groen,
waarvan
de rijkdom is gewogen.
Bekeken
reeds door duizend ogen
van
wie er iets mee willen doen.
Klem
in een tijd van efficiënt
van
praktisch en van nivelleren,
dreigt
het verlangen tot onteren
door
wie geen warm Brabant kent.
Gevangen
in een tekenschets,
bleek,
op een vel in schrale lijnen
en
zonder oog voor al het kleine,
bestempeld
als zeer ouderwets.
Besproken
als een kleine vlek
door
vakgerichte koele mensen
die
met hun planologisch wensen
traditie
grijpen naar de nek.
Of...
is dit slechts een kwade droom?
Zal
Esch zichzelf kunnen weren,
een
mogelijke dreiging keren
met
vaste hand en zonder schroom?
Geweven
tot het groene kant
dat
Brabant mede dient te sieren,
wil
Esch in eigenheid bestieren,
wat
het ontving uit hoger hand.
*
Het Bierpompfeest is een jaarlijkse bijeenkomst waarbij de gemeente de
nieuwe inwoners van Esch welkom heet. De bijeenkomst vindt plaats bij
de oude kastanjebomen. Bovenstaand gedicht schreef Emanuel in 1978 ter
gelegenheid van dit feest, alsof hij reeds bevroedde dat Esch ten
onder zou gaan in de gemeentelijke herindelingen.