|
|
Strijbeek Nabij de Hubertuskapel in Strijbeek kijkt men vanaf de Bergweg in het dal van de Strijbeekse Beek. De beek wordt ook wel de ‘Strijdbeek’ genoemd, wegens zijn woelig verleden. Op 2 januari 1814, aan het eind van de Franse tijd, vond hier de ‘Slag bij Strijbeek’ plaats. Om Napoleon op de knieën te dwingen was er een geallieerdenleger op de been gebracht, dat bestond uit Zweden, Britten, Hessen, Würtenbergers, Saksen, Pruisen en Russische Kozakken. De voorhoede van dit ‘Armee du Nord’ werd gevormd door het IIIe Preusische Armee-korps. Vierhonderd Pruisische ruiters en Kozakken van dit korps raakten nabij Meerle slaags met tweehonderd leden van de cavalerie-eenheid Rode Lansiers, de Franse ‘Lanciers Rouges’ van de keizerlijke garde. De uiteindelijke slag speelde zich voornamelijk af in de weidegronden, de beemden, ter weerszijden van de Strijbeekseweg aan de Nederlandse kant van de beek. Vanaf de Bergweg kijkend in de richting van de brug is een groot deel van het voormalig slagveld zichtbaar.
De waterstand was tweehonderd jaar geleden veel hoger dan nu en verschillende manschappen en paarden verdronken toen ze door het ijs zakten. In totaal sneuvelden hier dertien Pruisen. De Slag bij Strijbeek maakte onderdeel uit van een groot aantal slagen en schermutselingen tussen Breda en Antwerpen, voornamelijk op Belgisch grondgebied, waarbij in totaal bijna tweeduizend doden en gewonden vielen
over zijn grenzen reikt macht naar al meer voert vechters van ver naar vreemd land belangen langs lansen betwist kleuren een beek en zijn beemden in strijd Pien
|
