Riels
Laag - Het Hoefke
Ooit stroomde de Maas over deze plek
en liet naast grote hoeveelheden zand ook stenen achter.
Nog steeds worden in de ondergrond grote Maaskeien aangetroffen.
Uiteindelijk waren het echter de beken Poppelsche Leij en
Oude Leij, die ter weerszijden van de Regte Heide een beekdal
uitslepen.
Al in de vroege prehistorie was dit voor mensen een aantrekkelijk gebied.
Er was stromend water, droge hogere zandgrond om te wonen en er waren
stenen om werktuigen van te maken. De talrijke grafvondsten wijzen op
intensieve bewoning vanaf de laatste ijstijd, zo’n 10.000 jaar geleden.
De
natuurlijke aanwezigheid van grote door de elementen geslepen stenen, de
lichtglooiende beekdalen en de al zeer vroege menselijke beschaving waren
uitgangspunt voor de teksten op deze plek. De
steen, het landschap en de taal spelen een grote rol in het project
poosplaatsen. Onderliggend thema op deze plek is de tijd, die in zijn
geleidelijkheid nauwelijks waarneembaar, zich toch uiteindelijk als
onmiskenbare factor in deze drie elementen manifesteert.
in de bedding van de tijd rondt zich de steen
water in stromen welft langzaam het land
slijpt er zijn lengende laagten
stemmen
gebed in stroomlijnen tijd
wentelen woorden
tot taal
Pien
|