Riels Laag - Het Hoefke

Ooit stroomde de Maas over deze plek en liet naast grote hoeveelheden zand ook stenen achter.
Nog steeds worden in de ondergrond grote Maaskeien aangetroffen.
Uiteindelijk waren het echter de beken Poppelsche Leij en  Oude Leij, die ter weerszijden van de Regte Heide een beekdal uitslepen.
Al in de vroege prehistorie was dit voor mensen een aantrekkelijk gebied. Er was stromend water, droge hogere zandgrond om te wonen en er waren stenen om werktuigen van te maken. De talrijke grafvondsten wijzen op intensieve bewoning vanaf de laatste ijstijd, zo’n 10.000 jaar geleden.
De natuurlijke aanwezigheid van grote door de elementen geslepen stenen, de lichtglooiende beekdalen en de al zeer vroege menselijke beschaving waren uitgangspunt voor de teksten op deze plek. De steen, het landschap en de taal spelen een grote rol in het project poosplaatsen. Onderliggend thema op deze plek is de tijd, die in zijn geleidelijkheid nauwelijks waarneembaar, zich toch uiteindelijk als onmiskenbare factor in deze drie elementen manifesteert.

in de bedding van de tijd rondt zich de steen

water in stromen welft langzaam het land

slijpt er zijn lengende laagten

stemmen

gebed in stroomlijnen tijd

wentelen woorden

tot taal

Pien