Hans van
de Waarsenburg,
een gedicht in steen in Maastricht
Dat een
nostalgisch chauvinisme ook bij mij latent aanwezig is, bleek vandaag, toen Hans van
de Waarsenburg zo vriendelijk was mij de plaats te wijzen waar een van
zijn gedichten in steen is uitgevoerd. Juist op die plaats! Het kon niet
beter. Zeshonderd meter van het huis van mijn moeder, vijfhonderd meter
van mijn geboortehuis en twintig meter van het bejaardentehuis waar mijn
geliefde opa en oma zo lang gewoond hebben. Maar niet daarom. Het is
gewoon een van de mooiste plekjes in ons land. Het uitzicht over het
Jekerdal is fantastisch en eigenlijk al tientallen jaren niet aange(t)past.
Met op de achtergrond de St. Pietersberg het kan niet mooier.
Het gedicht 'Jeker' van Hans van de Waarsenburg maakt dit stukje idylle
compleet. Ook hij moet hier vaak genoten hebben van dit schitterende
beekdal anders vind je deze woorden niet.
Han van
Meegeren