Hans van de Waarsenburg,
een gedicht in steen in Maastricht

Dat een nostalgisch chauvinisme ook bij mij latent aanwezig is, bleek vandaag, toen Hans van de Waarsenburg zo vriendelijk was mij de plaats te wijzen waar een van zijn gedichten in steen is uitgevoerd. Juist op die plaats! Het kon niet beter. Zeshonderd meter van het huis van mijn moeder, vijfhonderd meter van mijn geboortehuis en twintig meter van het bejaardentehuis waar mijn geliefde opa en oma zo lang gewoond hebben. Maar niet daarom. Het is gewoon een van de mooiste plekjes in ons land. Het uitzicht over het Jekerdal is fantastisch en eigenlijk al tientallen jaren niet aange(t)past. 
Met op de achtergrond de St. Pietersberg het kan niet mooier. 
Het gedicht 'Jeker' van Hans van de Waarsenburg maakt dit stukje idylle compleet. Ook hij moet hier vaak genoten hebben van dit schitterende beekdal anders vind je deze woorden niet.

Han van Meegeren