Moeheid.
Leven
zonder zeilen
onder
de vogels zonder genade.
Meer
nuchter:
inkt
die soms uit de stift vloeit
en
dan nog over hetzelfde woord.
Hetzelfde
woord,
dat
vermaald, d.w.z. kernloos
niet
eens meer kan staan
voor
schijn.
Eerder
tevoorschijn
gaat.
Lassitude
Naviguer
sans voiles
sous
les oiseaux sans merci.
En
toute simplicité:
encre
qui coule parfois
de
la cartouche
et,
qui plus est, sur le même mot.
Le
même mot,
qui,
moulu, c-à-d dépourvu de moelle
ne
peut plus exister
même
pour la frime.
Plutôt
mis à jour
disparaît.
Traduction:
Thérèse Trine
Müdigkeit.
Leben
ohne Segel
unter
Vögeln ohne Gnade.
Ernüchtert;
Tinte,
die manchmal aus der Feder fließt
und
selbst dann noch über dasselbe Wort.
Dasselbe
Wort,
das
zermahlen, sprich: ohne festen Kern,
nicht
einmal merh stehen kann
zum
Schein.
Noch
eher zum Vorschein
vergeht.
Übersetzung:
Michael Malm
Weariness.
Living
without sails
beneath
birds without mercy.
More
down-to-earth:
ink
that sometimes flows from the pen
rewriting
a word again and again.
Again
and again,
so
finely ground right through the core,
that
it can no longer
enlighten.
But
fades
upward.
Translation:
Sandi Stromberg
LINGUISTICUM
(editie in Duits, Engels, Frans en Nederlands). 1994. Uitgeverij Double
You, Luxemburg
IJle
taalschetsen die intrigeren door hun opzettelijk tekort. De vorm is ook
voor Hagenaars niet een vanzelfsprekend iets, maar een ding van buiten
waarbij weerstand noodzakelijk is.
Joost
Niemöller, Haarlems Dagblad.
Als
er één mens zich bewust is van de macht en kracht van de mogelijkheden
en onmogelijkheden van de taal als instrument, dan is het wel de
dichter. Daarover gaat Hagenaars' cyclus. Het is een wonder te noemen,
dat drie dichters erin geslaagd zijn op hun manier de woordenwereld van
Albert Hagenaars om te toveren tot nieuwe poëzie. De soms cryptische
taal zal de vertalers immers stellig voor een zware opgave geplaatst
hebben. Maar de oplossingen mogen er zijn. Overal in de tekst duiken
vondsten op om lang bij stil te staan. Wie de uitgave koopt, zal beamen
dat het een unieke is.
Dat ik de bundel Linguisticum van harte aanbeveel zal duidelijk zijn.
Michel
de Koning, Brabants Nieuwsblad, 1994
Uit
alles blijkt dat er sprake is van een intensieve samenwerking tussen de
dichter en zijn vertalers en als zodanig doet deze publicatie denken aan
een mini-vertaalproject. De Amerikaanse vertaling is overigens al
tweetalig in een Amerikaans cultureel tijdschrift verschenen. Projecten
als deze zijn steeds interessant en leiden vaak tot merkwaardige
resultaten. Dat is ook nu het geval.
Nederlandse
Bibliotheek Dienst, 1994.
L'oeuvre
du poète néerlandais Albert Hagenaars est empreint de force, sa vision
s'impose par une sobriété qui n'exclut pas la sensibilité. Le sujet
de Linguisticum est la langue même, son essence, ses frontières. Le
poète ne construit pas le langage, il le déconstruit, à la limite
pour créer un nouveau langage. La forme blessée reflète peut-être
les traumatismes des hommes. Hagenaars est un véritable poète qui
exprime son interrogation de façon impressionante.
Luxemburger
Wort, 1995.