Albert Hagenaars
De pers over de roman Dood tij

Hagenaars - het zij meteen maar gezegd - laat zien dat hij over een vaardige pen beschikt. Per saldo is er sprake van een bevredigend debuut.

Friesch Dagblad, 1988.

 

Dit romandebuut is levendig geschreven, vooral door de vele gesprekken die de partners goed typeren, maar meer nog door de trefzekere ruimtelijke situering en bovenal door de suggestieve beschrijving van Parijs.

Prisma Lectuurvoorlichting, 1988.

 

Mooie, gevoelige debuutroman, waarin uiteenlopende motieven rond het thema leven/liefde uitgewerkt worden. Lectuurgids, 1988.

 

Hagenaars heeft zeer vernuftig de verbinding weten te leggen tussen actuele en onvergankelijke thema's.

Soester Courant, 1989.

 

Het geheel is bijzonder hecht gestructureerd, en het zijn de subthema's en het thema, de symbolen en motieven die het boek de nodige diepte geven. Dood Tij is een debuut dat je niet onberoerd laat. Hagenaars bewijst dat hij het schrijven in zich draagt, dat hij goed weet hoe hij spanning moet oproepen, hoe hij een roman moet structureren. Hagenaars weet wat literatuur is.

Philip Cailliau, Kreatief, 1989.

 

Inhoudelijk heeft Hagenaars niets aan het toeval overgelaten. Met de maniakale precisie van een dichter trouwens. Alles heeft zijn functie en blijft intrigeren. De auteur laat vorm en inhoud op sublieme wijze samenvallen. Hij is een gedreven vakman die zich ernstig met literatuur bezighoudt.

Deus ex Machina, 1990.

 

---