Albert Hagenaars
De pers over Butijn, het boze oog (roman)

BUTIJN, HET BOZE OOG. 1992. Uitgeverij In de Knipscheer, Amsterdam.

 

Naar mijn mening heeft de schrijver door zijn uiterst zorgvuldige - ik zou haast zeggen puur ambachtelijke - manier van werken een roman van formaat afgeleverd. Als lezer raak je langzamerhand verstrikt in het fascinerende web van het boek. Wat aanvankelijk een dubbelroman lijkt, blijkt een geraffineerd gecomponeerde roman die op het eind tot een thriller wordt met een dramatische afrekening. Zo zorgt Albert Hagenaars ervoor dat zijn boek je nog lang na lezing achtervolgt. `Butijn, het boze oog' is een boek waar iedere schrijver trots op zou mogen zijn.

Michel de Koning, Brabants Nieuwsblad, 1992.

 

Zowel de confrontatie met het verleden als met de vrouw leveren in dit verhaal hele mooie momenten op. Hagenaars werkt heel mooi naar de apotheose toe.

Noordhollands Dagblad, 1992.

 

De tweede roman van Albert Hagenaars bevestigt zijn talent, dat zich al in zijn debuut uit 1988 had gemanifesteerd. `Butijn, het boze oog' is boeiend omdat het de konfrontatie tussen verleden en heden in Indonesië vanuit een dubbele invalshoek belicht.

Herman Leys, Standaard der Letteren, 1992.

 

Albert Hagenaars heeft heel wat gereisd, gelezen, gepraat, geluisterd voordat hij zijn nieuwe roman schreef.

Provinciale Zeeuwse Courant, 1992.

 

Er is heel wat belangwekkende karakteristieke informatie, inleving in de roman, je leest hem verder zelfs als je geërgerd of verveeld raakt. Respect voor Albert Hagenaars krijg je wel.

Alfred Kossmann, Utrechts Nieuwsblad, 1992.

 

Auteur Albert Hagenaars wil het de lezers niet makkelijk maken. Hij dwingt je aktief betrokken te raken. Terwijl je de letters in je opzuigt, blijft er een hoop ter eigen invulling. Binnen de kortste keren zit je verstrikt in een web, waaruit je niet makkelijk loskomt, een gevoel dat je na lezing nog lang bijblijft. Het uiteindelijke resultaat: een opvallend boek, een knap staaltje van "diepnadenkerij". Lees en onderga het!

Linda Horst, De Indisch Nederlandse Organisatie, 1993.

 

Dat Hagenaars over een vaardige pen beschikt werd reeds bewezen met zijn debuutroman. Ditmaal maakt hij het nog een stuk vaardiger. Hij bundelt, in zijn integratieve schrijven, een visie over objectiviteit en subjectiviteit. Een lofbetuiging aan elkeen die ook maar iets met oorlogsjournalistiek of -fotografie te maken heeft gehad.

Lectuurgids, 1992.

---