|
Piet Heerkens s.v.d. - Brabant - 8 (en slot)
Opschrifte veur grafsteene (Keuze gratis!)
No 1-7 op de 7 hoofdzonden
1. Vol van lijf en leeg van ziel, groot van naom en klein van lejen, freet van borst en laf van zejen, leefde die hieronder viel.
2. Hier lee begraoven de rijke vrek, naor lieve centjes gong z'ne trek, mar in dees graf kwaamp ie terechte, waor wörmkes om z'n erremoei vechte!
3. "Inpalmer van de vrouwkes", zoo zu Sint Paulus 'm noemen... De dood verbraak die touwkes en gaaf 'm enkele douwkes... hij heurde zoo iet zoemen: "Waor kunde oe op beroemen, inpalmer van de vrouwkes?"
4. Hij loerde scheel en scheef naor al de hooge Pieten, omdè de nijd 'm dreef naor al wè hooger hiette. Hier leet ie naa te kijken zonder nijd, mee heel veul spijt, tussen de lijken, zijns gelijken!
5. Ik daocht alleen aon goud en goeie wijntjes aan taoffel ha'k et geere fijntjes; naa ben ik zelf 'n fijn gerecht; de wörmkes hebben et hier nie slecht!
6. Gaaw driftig lijk een lucifeer, en kwaod gelijk een hekken, hier leet ie naa zo rustig neer, deur geen kanon te wekken!
7. Hier lee, die 't liefste lag te droomen en te droelen in bed en luie stoelen te naacht en overdag; hij rust, - en geene wekker wekt deze luilaklekker!
8. Hier lee tevrejen in z'n kist die in z'n leeven niks hee gemist en nao den dood niks hee geörven; hij is gelijk 'n dier gestörven!
9. Ze leefde in 'n prachtig slot, naa lee ze in 'n hökske; ze sliep in zij, mar naaw, ochot, naaw in 'n houtere rökske.
10. Hier lee van der Saande as stof en as as, zooas ie van naom en van wezen was.
11. Heur hart waar diep en groot en klopte veur d'r hundje; ze gaaf et aaf en toe wel oot 'n kusje mee d'r mundje; daorin goot z'al d'r liefde uit, mar keukenmeiske Jetje en ok et aander meidje die kregen op d'r huid. Heur liefde, sterker as de dood, (et hundje raokte in 'ne sloot) gong daogs daornao op groote reis naor 't zaolig hondenparadijs.
12. Hier lee geveld pantoffelheld Cornelis van der Kallen; hij ha-g-et zuur en prees et uur toen ie hier neer kos valle!
13. Hij waar beroemd as spreker, z'n stem klonk as 'n klok; naa zwijgt ie as 'nen blok, om uit te rusten zeker!
14. Hier lee Jan, de kampioen in bokse, zwemme, fietse; hij zal 't veurloopig nie meer doen! Z'n prijzen? - Och, hij ziet ze veur lood en veur aaw ijzer aon, en kos ie opnuu deur et leeven gaon, hij zu den prijs verdienen deur God den Heer te dienen.
15. Hier rust 'nen echten voetbalheld, hij waar de ster van 't voetbalveld en zette menig gooltje mee 't puntje van z'n zooltje; nou lee z'n rechterbeentje slap, hij kreeg 'nen goedgemikten trap van magere mid-half Heintje en lee nou buiten et lijntje...
16. Hij gong van Bommel naar den Bosch*; mar toen kwaam Pietje Trommel en braocht 'm van den Bosch naar Bommel...
* oud gezegde op iemand die financieel vooruit gaat.
17. Al daocht ik nooi en zelden of noot aan Pietje den Dood, aan Peer den Booi, hij vong me mooi: hij floot en floot, ik pikte z'n brood en "klep" zee de kooi!
18. Hier rust 'n moeder, die geen moeder was; hier bloeien geen blommen, mar enkelt gras; ik wou van geen kender weten en wor nou in mijn graf vergeten; ik maokte m'n eigen al toe 'n graf, ik leefde deftig, ik leefde laf, ik spotte mee groote gezinnen en moordde m'n eige leeven uit; de wörm vraat al langer hierbinnen, ik gaaf veur mijn leeven geenen duit!
19. 'k Waar moeder van 'n groot gezin, ik ha veul zörgen en weinig gewin, mar ik hield van et leeven dè God in me schiep toedèt ie me naor zijn hemeltje riep vanuit 'n huis vol kleintjes... geniemand vond dè fijntjes van onzen lieven Heer, - en tòch 'k was aaltij gelukkig, en ben et nog!
20. M'n haanden waren hard van 't werk, m'n hart was zacht en zijïg; 'k gong alle daoge naor de kerk en 'k was er aaltij tijïg; mijn negen kender waren fier op allebaai d'r ouwers; we hebben geploeterd mee plezier as lieven-heere-sjouwers; nou ben ik bij dieë lieven Heer; 'k zie blij op al mijn kender neer: ze loopen alle negen op harde, goeie wegen, ze klimmen allemaol sterk en recht den hoogen hemel in, as knecht!
21. Ik waar in huis 'n laastig kruis, ik tierde en trommelde op taoffel; naa hee me Peer den Trommeleer hier neergeleed onder geroffel; ik hè veul spijt van al 't lawijt van m'n dwaos gevloek en getrommel, mar kender en vrouw, goddaank, zijn nou bevrijd van heel de rommel. |