ès
onze voadder zun boks vurslete is
dan
kreg ze mun bruur Jan
èn
ons moeder makt ur nodderhand
un
boks vur onze Kobbus van
èn
ès onze Kobbus door is utgegroeid,
dan
kreg ze mun bruur Piet
èn
ons moeder makt ur nodderhand
un
muts van vur ons Griet
èn
ès die muts verslete is,
die
ons Griet ha op durre kop
dan
stopt ons moeder nodderhand
onze
voadder zunne ouwe sok
èn
ès dieje sok vurslete is,
dan
goit zum in de maand
en
dan zet ons moeder diejen toddemaand
vur
innege ted oan de kant
èn
ès de winterdag dan kûmt
ut
weer word kouw en guur
dan
hoalt ons moeder diejen toddemand
wir
nètjes ut de skuur
dan
strooit ons moeder die todde
in
de kamer of in dun hèrd
èn
dan zi ons voadder tege ons moeder
mins
die todde zen niks wèrd
dur
maak ik van un deke
ut
wordt toch o zo mooi
èn
dan hen we van de winter
wir
un deke meer op ons kooi
dè
ware nouw de mense van de goeie ouwe ted
mar
tegeworrig van 14 of 15
ze
hebbe hil wè afgevrèèjd
ze
lope langs de stroate
zen
allemoal hartstikke gèk
èn
in dur mundje hebbe ze un groote sigaret
mar
lieve beste mense
wè
gu de ted tog vlug
mar
niemand van ons alle
wil
noar dieje ouwe ted trug