Kerremus
Leo
de Beer
Uit de bundel
Krèùkepraot
’t
Komt ieder jaor steeds wir aon
Deh
gezellig brùisend volksfist
Meensen
zie duh ùitgelaoten d’n hort op gaon
En
de kender genieten nog ’t mist
Verschaaiene
dùrpkes zèn al veurgegaon
Weh
in krùikestad nog moes gebeuren
Ge
zaag’r draaimeulens en pèrdjes staon
En
kròmpkes, waor ze meej pòlling leuren
Ik
gin naor Gòol, ik ging naor Beek
Vur
unne piek was ik steeds klaor
Ik
draaide, deeh unne gok en keek
Soms
betòlde ik unne dòlder; gin bezwaor
Nò
de dùrpkes komt dan krùikestad
De
gròotste kerremus van ’t laand
Jierop
gòn hil weh krùiken prat
Mar
’t lòopt weh ùt de haand
’t
Is vuste gròot en vuste druk
D’n
afstaand is zò vuste wèd
En
dur de staonprèzen òn geminte
Ben
duh hil weh knaake kwèt
Reserves
van geminte stèègen
Gezellighèt
raoken we kwèt
Laot
de kerremus dùrpse allures krèègen
Aonzien
en gròot geld te spèt.