|
DD = Dames Dubbel (Geux en Koogje)
Geux: OP EEN MOOIE PINKSTERDAG
Na
de Kerststol en het Paasbrood, heeft iets soortgelijks zijn weg kunnen
vinden naar het winkelschap van de supermarkt. U zat er allemaal vast ook
al héél lang om verlegen: het Pinksterbrood. Vandaag
zit ik aan tafel met een aantal collega’s, waarvan één véél jonger
is – dan wat er doorsnee bij ons aan tafel zit. Terwijl de muziek van
een Gouwe Ouwe uit de speaker schalt, en door de meeste van ons de tekst
van het lied bijna woordelijk meegezongen kan worden, kijkt zij ons aan
alsof wij hard aan een rolator en een bezoek aan ‘Beter Horen’ toe
zijn. …wij
hebben het erbij gelaten: we keep the young soul alive… Voor
alle ‘jonge’ lezers:
(en geloof het, of geloof het maar niet) …Toen
de dag van Pinksteren aanbrak, waren zij allen op één plaats bijeen.
Plotseling kwam er uit de hemel een geraas alsof er een hevige wind
opstak, en het vulde heel het huis waar zij waren. Er verschenen hun
vurige tongen, die zich verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten.
Zij raakten allen vol van heilige Geest en begonnen te spreken in vreemde
talen, zoals de Geest hun ingaf. …Pinksteren
komt van het Griekse pentecoste, dat ‘vijftigste’ betekent of de
vijftigste dag ná Pasen (en dus tien dagen na Hemelvaart). Het staat voor
de vijftig dagen durende ‘vreugdetijd’ van de paaskring, die met de
viering van het Pinksterfeest officieel wordt besloten. …Pinksteren
is één van de oudste grote feesten van de Kerk, de gedachtenis van de
‘uitstorting van de Geest, de Trooster’. Dit vond als vanouds plaats
tijdens het Wekenfeest (sjawoeoth) in Jeruzalem. Het stond niet alleen
voor het eeuwenoude oogst- en pelgrimsfeest, maar vooral ook voor de
gedachtenis aan de gave van de Thora, het overhandigen van de Tien Geboden
aan Mozes op de Sinaï en het begin van Israëls bestaan als nationale en
religieuze gemeenschap. …Tegen
die achtergronden wordt het Pinksterfeest door de Kerk gevierd als feest
van de (eerstelingen van de) Geest. Vandaar dat op die dag ook vaak een
doopsel, een belijdenis of een ambtsbevestiging gevierd wordt. Maar het
kan ook gezien worden als het geboortefeest van de universele Kerk. Niet
toevallig gaat dan extra veel aandacht naar de zending en missie van de
Kerk. De liturgische kleur is rood. Het verwijst naar de vurige tongen
waaronder de Geest neerdaalde. Gevierd wordt de komst van de heilige Geest
en de eerste verkondiging. …Vanaf
de derde eeuw wordt de afsluiting van de Paastijd, de 50e dag, een
zelfstandige feestdag. Vroeger werden met Pinksteren vanuit de nok van de
kerk duiven losgelaten en bloemblaadjes naar beneden gegooid. In Italië
vliegt er nog steeds een speelgoedduif met een vlam over een rail van
achter naar voren door de kerk, waar vuurwerk is opgehangen, dat dan
ontploft. In de middeleeuwen werd Pinksteren uitbundig gevierd. Een
uitverkoren meisje werd tot pinksterbruid gekroond en op het dorpsplein
zetten mannen een pinksterboom neer. Stoere jongens klommen naar de top.
Iedereen danste eromheen en het lekkere pinksterbier vloeide rijkelijk. Pinksteren,
de vijftigste dag (7 x 7 + 1), als dag van de voltooiing, wordt uiteraard
ook in de Oosterse kerken gevierd. In deze christelijke kerken is met
Pinksteren de grond bedekt met gras en bloemen. Daarmee wordt verwezen
naar de nieuwe paradijstuin, die er ooit zal komen en onverwoestbaar is
sinds Gods geest in deze wereld aan het werk is. Sinds Pinksteren dus. Maar
gewoon ‘vurig tongen’ met de Pinksterdagen, is natuurlijk ook prima!
|