|
|
DD
= Dames Dubbel
(Geux en Koogje)
GEUX:
KOMKOMMER en KWELTIJD
Ik ga er eens vandoor. Het wordt
langzamerhand weer zomervakantie en evenals het vorige jaar is de behoefte
aan een lang reces, groot. Wat doet een mens veel, wat moet een mens nog
veel doen, en wat wil een mens allemaal nog meer? Ik laat u met een gerust
hart twee volle maanden achter in de goede handen van allerlei nieuwe
‘wereld’ leiders: van de Europese Unie, tot in Irak en een nieuwe
burgervader van het Brabantse Tilburg.
Of ik op vakantie ga? De plannen zijn er wel. Maar het vervoer naar
de vakantiebestemming laat wat te wensen over.
Inmiddels heb ik mijn oude hik-auto, die eigenlijk dus allang geen auto
meer was, vervangen door een iets minder senior exemplaar. Een ootoomaot!
Een fantastisch Frans wagentje, niet te groot – een achterklep voor Dhr.
HOND, afgescheiden door een rek zodat het beest niet de hele auto kaal kan
knagen en nog net wél alle achterramen kan onderkwijlen. Alles in de
verhouding: grote hond/ klein wagentje. Het bevalt mij uitstekend. Mijn
‘sportieve’ rijgedrag heb ik niet hoeven aanpassen. Ik heb het
razendsnel accelereren geen ogenblik gemist, terwijl ik toch al dertig
jaar gewend ben om in een bak met olie te roeren en drie pendalen in te
trappen.
De roestig lekkende radiator, is vervangen door een waterdicht exemplaar
en alles is weer helemaal voor de bakker. De tweede hands aangeschafte
trekhaak ligt te wachten op montage, het vakantiekarretje kan zó achter
het vakantiekarretje gehaakt worden: et en avant!
Tot vorige week, was ik de koning te rijk met ‘menne maot’.
Rijker zelfs, want koningsschap leidt volgens mij tot individuele sociale
armoede van een persoon. Een koning, is tenslotte ook maar een Mens…
Nu de teller van het Renaultje de
honderd-en-negentienduizend kilometer nadert en bijna drie keer de wereld
heeft gezien, wil ootoo niet meer automatisch transmissiën naar de derde
en vierde versnelling. En als Renaultje eenmaal een warm gedraaid motortje
heeft, wil íe helemaal alleen nog maar in de definitieve parkeerstand.
Alle andere standen zijn absoluut zónder effect.
Waarmee ik maar wil zeggen: ’t is nog wel ‘menne maot’ (want hij
staat nog in onze garage), maar het predikaat ‘ootoo’ is beslist
onverdiend.
Hoe ik, met mijn gezin & de Heer HOND, duizend kilometer zuidelijker
in de Franse Périgord moet geraken blijft voorlopig een gigantisch
raadsel! Met de door de Renault maximaal te bereiken snelheid van dertig
kilometer per uur op vlak terrein (zonder stoppen, want dan doet ‘ie het
dus niet meer) zijn wij vierendertig uur onderweg héén, dezelfde
reistijd terug: blijven er toch mooi 10 dagen zomervakantie over!
Steunpunt Lyon: here we come! De leukste pret, is de voorpret…
… De liefste wil ‘dan maar’ dat wij met zijn schitterende
oldtimerbolide afzakken naar het zuiden.
Hond maakt het niet uit. Hond gaat 35 kilogram zwaar, en dus zeer riant,
zitten waar hij wil en is zo verzekerd van de allerbeste plaats.
Het vervelende van liefstes ogenschijnlijk ridderlijk aanbod is, (behalve
de altijd voorkomende bolide- reparatie- escapades in het
buitenland, die mij onmiddellijk als een nachtmerrie voor de geest
staan, waardoor ik voor Lyon sowieso een dubbele waarschuwing wil
afgeven…) dat wij, de jongste en de middelste en ik duizend
kilometer mogen afwachten en afzien wat betreft o n z e zitplaatsen…
Ach, heeft u ook zo’n geweldige goedkope ootoomaot, en denkt u afstand
te kunnen doen van het oude vertrouwde beestje? Of heeft u de gouden tip
over aan welke schroef ik draaien moet, om het tij te keren? Nah, dan u
mag mij mailen hoor! Dan vertel ik u in September: hoe het verder is
gegaan. Mocht ik u vóór die tijd iets te schrijven hebben, dan kán ik
het vast niet laten. Maar u hoeft het niet serieus te lezen, u hebt
tenslotte ook vakantie.
Ik wens u een prachtige zomer! Geniet ervan.
KOOGJE:
Nou Gem, komt dat ff mooi uit.
Als ik op mijn vakantie bestemming ben
(Marokko) zal ik een ferme kameel voor je aanschaffen.
Die beestjes weten wel van wanten. Ze brengen je o v e r a l naar toe. Je
hoeft ze alleen maar op gezette tijden flink te laven met prise d' eau, en
flinke porties voer voor te schotelen en dan heb je er verder geen
omkijken meer naar. Dat moet voor jou een ongekende luxe zijn nietwaar? En
voor Heer hond is er meer dan genoeg plek n a a s t de kameel. Het zal
even wennen zijn voor je. Maar eenmaal gewend aan het beestje, wil je
nooit anders meer. De snelheid en het heel anders aanvoelende comfort mag
en zal geen enkel obstakel voor je vormen. Je bent nu ook al niet
veeleisend ten aanzien van je koetje. Je behandelt je "moatje"
met respect maar heilig is ie nu ook weer niet. Ik vind het een goed plan.
Van Koe naar Kameel.
Misschien kan ik een fikse korting bedingen bij een eventuele
afname van twéé kamelen. Ik ga er mijn best voor doen medje. Alles komt
voor de bakker. Bovendien levert dit vooruitzicht mij ook enorm veel
voorpret op.
Alle gekheid op een stokje. Ik wens
iedereen een fijne en eventueel een zinvolle vakantie toe.
|
|