De liefste
is verliefd… al jaren.
Op een ander…
de Godin.
Ik kan
niet in haar schaduw staan.
Ze heeft
de arrogante allure van een topmodel en is tegelijkertijd, wat men
in de volksmond
‘een
lekker stuk’ noemt.
Niet
alleen mannen, iedereen kijkt haar na als ze voorbij komt.
Dat weet
ze, je kunt het aan haar zien.
Ze beweegt
zich dan nog nadrukkelijker en lijkt met haar strakke derrière
haar tempo te vertragen. Koket, erotisch, met stijl en klasse.
Ze
verplaatst zich met een gracieuze souplesse.
Ze is
buitengewoon loyaal, biedt hem alle ruimte en gunt hem luchtig een
grenzeloze vrijheid.
Ze is
amper dertig jaar en ziet eruit alsof ze niet van gisteren is.
Dat de
tand des tijd ook aan haar knabbelt, is bij haar alleen maar
positief.
Zij wordt
steeds maar mooier in zijn ogen.
Haar maten
zijn perfect. (zucht…)
Haar
lichte ogen draaien behoedzaam met zijn bewegingen mee.
Overal
waar zij gaat is zij om hem heen – als een zoete geur.
Op zijn
levenspad, elke weg die hij gaat en iedere bocht daarbuiten.
Zij voelt
precies aan wat hij wil en hij mag a l l e s bij haar.
Tous les
jours, toutes les nuits, oh la la!
Dat voedt
de liefde.
Zij lacht
parelend tevreden naar hem op en hij mompelt: "Chérie",
of fluistert "dommage…"
Vaak roept
hij vertwijfeld le bon Dieu aan en zegt dat hij ook niet meer weet
hoe het verder met haar moet. (Zij had laatst een kortstondige
heftige liaison met een slotenmaker uit Calais, maar dat heeft hij
haar allang vergeven.)
De liefste
wil nog wel eens naar een ander kijken, uiteindelijk komt
hij toch altijd weer bij háár terug.
Zij
weet dat en ik weet het ook.
Ook de
kinderen hebben notie van haar bestaan.
Zij kent
ze goed, want zij laat zich onder geen beding als een smoezelige
maîtresse wegmoffelen.
Welnee,
zij laat zich juist overal met hen zien en ze gaat zélfs met hen
op vakantie.
De liefste
onderhoudt haar volledig en dat is iets waar zij zich helemaal
niet voor schaamt.
Trots laat
zij zich door hem huizen.
Met
moderne geëmancipeerde ideeën heeft zij namelijk weinig op.
Daardoor
kost zij hem klauwen en het beste is niet goed genoeg voor haar.
Ze heeft
– heel vrouwelijk - wel eens geen zin, of hoofdpijn, of het
koud, of iets anders zieligs.
Maar hij begrijpt
haar, de l i e v e r d.
En, goh,
ze drinkt ja, flink – maar hij lust zelf ook wel een Franse
slok.
Dus ook
dáár vinden zij elkaar in een tedere omhelzing.
De wereld
om haar en hem heen verandert voortdurend, maar zijn Française
schijnt onverstoorbaar dezelfde te blijven.
Zo knap…
, zo mooi….
"Mijn
vrouw begrijpt mij niet", gaat hier niet op.
Ik begrijp
hem namelijk wél en gun hem ruimhartig zijn overspel met haar.
Als ikzelf
een vent was, zou ik het ook wel weten…
Kijk, in
de eerste plaats ziet zij eruit als:
een auto,
ten tweede
klinkt zij als:
een auto
en ten
derde ruikt zij als:
een auto.
Dus is
zij: een auto, en een auto is volgens mij slechts een auto, als
het rijdt.
Maar la DS
is en blijft - onder alle omstandigheden zijn ‘Godesse’,
aaah... mais oui, vraiment...