"Mamma,
zijn vader is d o o d – dát weet ik zeker. Wat hij deed,
weet ik niet en ik heb de indruk dat hij dat zelf ook niet wist.
Hij schijnt daar vaker voor opgenomen geweest te zijn. Ja, mamma,
ik wéét dat er roddels zijn dat hij fout was in de
oorlog, z e u r nou toch niet altijd zo. Hoe oud was ‘ie
helemaal, toen?
Ja, ze
zijn particulier verzekerd ja.
Zijn moeder?
Nou, dat weet ik niet precies hoor, ze schijnt iets te doen met
hoedjes en ze scharrelt achter de schermen en doet iets creatiefs
met lintjes en zo. Geven, knippen…van dát soort dingen. En ze
leest soms voor, voor publiek. Maar dat doet ze maar één keer
per jaar. Een soort vrijwilligerswerk ja, een
feestelijk-getint-gesproken-boek-met-goud-op-snee, zoiets.
Hockey?
Volgens mij niet, maar ze rijdt wel paard - geloof ik. Oh, en ze
skiet. Geen Aspen: Lech. Nee mam, dat kennen wij niet: een pension
in Lech.
Zijn
broers?
De oudste?
Die had eerst iets met een tandartsendochter, wiens vader om
belastingtechnische reden in België woont. Dat viel niet goed in
de familie en ik meen dat zijn moeder eerder de voorkeur gaf aan
een landbouwfamilie met verbintenissen aan een dictatoriaal regime
ver weg, dan aan een beugelbekkensmid met zwart geld, dichtbij.
J a h h a
h mam, verdwenen mensen zijn altijd vervelend – waar
blijf je met de post bijvoorbeeld, je hebt natuurlijk al die
afspraken die je moet verzetten en meer van dat gedoe. Voor je het
weet, ben je de rest van je leven bezig, met afzeggen. Slordig
ook, verdwenen mensen.
Zij is
wel aardig om te zien, ’t is een kwestie van smaak – waterstofperoxideblond
ja natuurlijk, dat wordt nog schrikken in de familie!
En zijn
jongste broer is getrouwd met het beste paard van stal, ja, haar
vader deed ook al iets met landbouw. Háár vader heeft
trouwens z’n hele vriezer vol met kippen liggen! Ja, via háár
ken ik hém. Nee, je kunt niet met haar lachen, ze wil
tegenwoordig dat iedereen met haar kan lezen en schrijven. En kip
eten.
Zijn Opa?
Die stoft uniformen af, en houdt zich bezig met zoiets als zinvol
geweld, en beschermt die anderhalve tijger die hij niet op de
korrel gekregen heeft. Hij verschiet zijn kruit tegenwoordig bij
een of andere tante, maar dat doet íe al jaren, bij verschillende
tantes.
Ach, mijn
schat heeft veel meer familie, dan je ooit op één foto
gezamenlijk afgebeeld zal zien staan. Het stikt er van
buitenechtelijke niet erkende kinderen, echtscheidingen, en
financiële schandalen ook, familieleden pinnen elkaars rekeningen
kaal - maar, … het meest vals speelt ene Oom Pieter.
Zijn Oma?
Ze woont in een groot huis, wat achteraf, waarin ze voortdurend de
weg kwijt raakt. Het is een lieverd tegen iedereen, want ze weet
niet meer wie iedereen is. Ze zingt steeds van ‘kleine Greetje’,
maar dat zegt mij niks hoor. Nee, de Duysenbergjes kent ze volgens
mij geeneens.
Werk?
Nee, welnee Mam, hij heeft geen werk – niemand werkt
in de familie. Voor iedereen wordt een zinvolle dagbesteding
met klinkende namen gezocht: adviseren, watermanagement,
integratie, analfabetisme, wereldbankzaken, natuurbescherming,
verkeersveiligheid, of ze zijn beschermvrouwe of heer van
ja-weet-ik-veel, van dat soort bezigheden. Maar wát ze daar mee
willen, is mij ook niet helemaal duidelijk. Gezien worden geloof
ik, ja, dat is daar erg belangrijk: de status van g e z i e n
worden.
Zijn eerdere
relaties? Ach mamma, die zijn toch voorbij? We hebben samen
afgesproken, het verleden te laten voor wat het is. Nee M a h m
a h, hij zit niet in de kast: dat is officieel
bevestigd – het is de enige man in heel Nederland die formeel
heteroseksueel verklaard is door de Rijks Voorlichting Dienst. Nu,
die zullen het toch wel weten! Ik neem aan dat dat klopt.
Nee mamma,
echt niet, ik val daar helemaal niet ‘buiten de boot’.
Het is
verder een gewoon doorsnee gezin hoor! Echt waar.
Ik heb
daar op een heel natuurlijke en open manier mijn plaats gevonden
Mam, geloof me... "