Brabants
Licht / Stichting Cools msc
Lezen
ontwikkeld
Onder het motto ‘Lezen
ontwikkeld’ schreef de Stichting dr. P.J. Cools msc een
fotowedstrijd uit over het thema lezen en boeken. Er kwamen 59
foto’s binnen van 37 deelnemers. De jury koos tien foto’s
als de beste. En het zijn deze tien die ook Brabants Licht graag
onder de aandacht van de Cubra-bezoeker brengt, samen met het
juryrapport. Overigens is een goede doorsnee van alle
inzendingen opgenomen in een gelijknamig boekje van.de stichting.
Naar
juryrapport
Eervolle
vermeldingen
Monique
Rijnvos, Tilburg
Voorlezen
aan Julius en Timor (Berlijn 1980)
2e
prijs
Peter
van Ham, Oisterwijk
Op
de foto mijn zoon Pim en mijn vrouw Caroline. Bewust is scherp
gesteld op Pim, zodat je zo mooi zijn volledige aandacht voor
het boek ziet.
Eervolle
vermeldingen
Maria
van de Broek, Tilburg
Mijn
dochter heeft een periode gehad waarin ze het prettig vond om
ondersteboven hangend een boek te lezen. Dat kon ze lang
volhouden.
Eervolle
vermeldingen
T.R., Tilburg
Op
deze foto (gemaakt in februari 1999) is onze dochter Nienke 2,5
jaar. Ze leest ‘voor’ uit Jip en Janneke en doet dat
(vrijwel letterlijk) uit haar hoofd.
1e
prijs
Gerard
van de Velden, Tilburg
De
foto is gemaakt op het station in Tilburg, terwijl ik stond te
wachten op de bus naar Oisterwijk.
Eervolle
vermeldingen
Ed
Schilders, Tilburg
Snobissimo
3e
prijs ex aequo
Henri
van Dee, Tilburg
Met
ander ogen
3e
prijs ex aequo
Joop
Nauw, Tilburg
In
’n donker zolderkamertje (i.v.m. inwoning) 1954/1955: Kennis
is macht.
Eervolle
vermeldingen
Mevr.
M. Rullens- van de Pol, Tilburg
December
1967: Zoveel jaren terug, thuis. Dat vertrouwde plekje. Daar
werd de basis gelegd…
Eervolle
vermeldingen
Op
deze foto ziet u een aantal vriendinnen op een midweek in de
Belgische Ardennen. Zij komen daar om te wandelen en te lezen.
Is dit geen uitgelezen gezelschap? Augustus 2003
Juryverslag
- door Joep Eijkens
Het
kan raar lopen als je in een jury van een fotowedstrijd zit. De
foto die aanvankelijk helemaal niet bij de vijf kanshebbers zat,
eindigt uiteindelijk unaniem als eerste. En natuurlijk vraag je
je meteen af hoe zoiets kan. Gewoon een kwestie van oppervlakkig
kijken, die eerste blik? Verblind door de rest? Het speelt mee.
Maar ook bij mensen gebeurt het niet zelden dat de minst
opvallende van het gezelschap het meest te zeggen heeft.
Maar
laat ik eerst beginnen zoals we begonnen zijn. Drie heren die
rond een tafel lopen waarop 59 foto’s van 37 deelnemers
liggen. Om voor mezelf te spreken: ik krijg al snel de prettige
gewaarwording dat hier iets te kiezen valt. Gelukkig, het zijn
niet enkel kiekjes van (groot)moeders en (groot)vaders die hun
lezende (klein)kinderen hebben vastgelegd. Niet dat dat
onderwerp niks zou zijn, helemaal niet, zie de uitslag. Maar er
bestaan zoveel meer benaderingen van het thema boeken en lezen.
Zoals daar zijn de vijf dames die op een mooie zonnige dag
ergens in de Ardennen rond een tafel zitten te lezen. Of zoals
dat sfeervolle fotootje uit de jaren vijftig, gemaakt op een
zolderkamertje van een pijprokende man die gebogen over boeken
zit aan een tafel waarvan je het wollen tafelkleed haast kunt
voelen prikken.
Maar
goed, de drie heren lopen, staan stil, maken aantekeningen,
lopen verder. En dan komt het moment waarop gekozen moet worden,
als het kan zoveel mogelijk op één lijn. Eén foto vinden alle
drie in elk geval heel aardig: er staat een jonge vrouw op,
gezeten tussen twee leeuwenwelpen die zowaar aan het lezen zijn!
(Of zit er een vlieg achter het dikke schrift dat de vrouw
vasthoudt?)
Mooi.
Maar hoe nu verder? Bij de laatste 15 foto’s zitten er enkele
waar twee streepjes achterstaan, de rest zijn eenlingen. Eerlijk
is eerlijk, het is tenslotte de fotograaf in het gezelschap,
Harrie Janssens, die de twee andere juryleden de weg wijst.
Hebben we wel gezien hoe mooi dat kleine lezende manneke op de
foto staat, de moeder liefderijk op de achtergrond? En is het
niet prachtig dat ook het lezen van een blinde in beeld is
gebracht?
De
grootste verrassing is echter de foto die Rien Visser en mijzelf
zelfs ontgaan was. We kijken preciezer – de foto is ook zo
klein – en dan ja, dan beginnen we het te zien. Een tafereel
bij het centraal station van Tilburg. Tegen een muur staan
banken voor wachtende buspasagiers. Maar de passagier die deze
foto gemaakt heeft, is door iets anders getroffen: op een bank
ligt een man te slapen, zo te zien een zwerver, en naast hem, op
enige afstand, zit een vrouw te lezen. Is dit niet het beeld van
het lezen dat de vaak trieste wereld om je heen doet vergeten?
De ongelooflijke rijkdom van boeken die ervoor zorgt dat je ‘nooit
alleen’ hoeft te zijn?
En
opeens zie ik ook het reuzengezicht rechts dat van een
reclameposter neerkijkt op het lege plein en die leegte
spannender maakt. Technisch perfect? Nee. Maar daar gaat het ook
helemaal niet om. Hier is een wezenlijk moment vastgelegd door
iemand die kan kijken. We waren het er over eens: deze foto
verdiende de eerste prijs.
En
de anderen? Nummer twee werd het lezende manneke. Bij de derde
prijs sloeg de twijfel weer even toe. Maar gelukkig beschikken
jury’s over het mooie instrument van de ex aequo. Dat
betekende dat zowel de braillelezer als de pijproker uit 1954 op
de derde plaats eindigde.
Waarna
nog zes eervolle vermeldingen resteerden.
Wat
mij betreft: voor herhaling vatbaar, al zou Stichting Dr. P.J.
Cools MSC dan voor een ander thema kunnen kiezen. De Tilburgse
boekenmarkt van komende zomer misschien?