As
ik na in de kraant kéék, irst naor wie er zen overleeien en dan naor
wetter wir bij is gekomen en ik zie dan die naomen waor ze die
kiendjes noemen, dan denk ik bij ons vruuger was ut makkelukker.. Niks
gin Boike, Lotte, Hedwig en weet ik veul, néé ut kwaam bij ons
novvenaant de veurigge femilie in ulkaar zaat.
Hiette
dun pa van dun nuuwe pa Piet, dan wier dun irste kléénzoon ok Piet,
wier ie ouwer dan kon ut Peer worren.
Was
ut un meske, en hiette de moeder van de nuuwe pa Kee, dan wier ut de
irste jaoren misschien ons Corke, mar laoter wier ut ok Kee.
Dikkels
ging ut nog aanders, was er al un kiendje, dan kregen de volgende wel
unne dòòpnaom, mar vur ut gemak wieren ze dan gewoon, bruur of zus
genoemd.
Ur
wier dan ok gewoon gepraot over onze Bruur en ons Sus. As ze geluk
hadden kregen ze laoter durre éégen naom wir trug, mar ik ken er ok
genog die tot durre dòòd Sus of Bruur zen blééven hieten.
Kwamen
er meer kiendjes as twee, dan wieren van boven aaf te beginnen de
taantes en de òòms vernoemd, sloegde er perongeluk éne over, dan
was ut ruzie in de femilie.
Taante
Truus was on de burt om vernoemd te worren en nou hebben ze taante Sie
gepakt, ze dochten zeker daor meer van te kréégen.
We
waren hier in Tilburg en rondom ok gewoon om ut mee zo wéénig
mogeluk letters te zeggen, zó wier Cornelia ons Kee, Lucia wier ons
Sie, Babtist wier Tiest, Hubert wier mistal dun Beer ut kon ok Huub
worren, Hendrik wier Drik en zo kan ik nog wel un half blad durgaon.
Mar
toen hadden meessen ok mistal unnen bijnaom, die hadden ok allemal
unne òrsprong, mar ut was soms moeilijk om die te aachterhaolen.
Zó
kreede dan naomen zòas ' Piet van de kouwe smid ' ' Kieleke polka ' '
Ut moske, terwéél de goeie man hillemal gin Maos hiette.'
Ut
is alwir lang geleeie, dek un medje leerde kennen en bij heur in de
straot wonden un vrouwke en ut had dun bijnaom, geleuf ut of geleuf ut
nie, mar echt die noemden ze ' Sientje strond aon dur kond ' Mar
niemand wies hoe u vrouwke aon diëe naom was gekomen.
Toen
ik de naom heurde ' Sientje strond aon dur kond ' kon ik de oplossing
van ut raodseltje geven.
Menne
pa had in zunne jonge tééd ok in die straot gewond, zaat ok vol mee
kwaoijongens-streken en saomen mee zunne kameraod hebben ze toen bij
ut ouw Sientje toen ze op ut hùske zaat, héél stillekes dun deksel
van de strondput opgelicht en er unne gròòtte kaai in gegooid, mee
as gevolg van ut ouw Sientje zaat hil dur kond onder de strond. Dus ut
blekt, unne bijnaom die erfde gewoon.
Bij
ons kwaam vruuger unne mees, ik kende um nie aanders as ' De Rooie
Piet ' nou denkte al gauw, die zal wel rooi haor hebben gehad, mar
niks ervan, hij had kriekzwarte haor.
Mar
ut was nog lolliger as verteld wier des dun diëe van dun diëe.
Zo
was ut hundje van dun huppelepup, ik heb er nog un verhaol over
geschreven, ut hundje hiette Sjuleke, eb ut wier dan ' Sjuleke ut
hundje van dun huppelepup.'
Mee
kender ging ut ok zo. Wie is Kiske ? Kiske is ut kèènd van dun dikke
Piet die mee de rooi Trees van de gruunteboer is getrouwd. Verder
hoefde ut dan gin ùtleg, iedréén wies dan wie Kiske was.
As
kèènd mee naor opoe of naor taante weet ik wie, dan zaat ik aaltij
mee open oren te lùsteren as er gepraot wier over dun één of dun
aandere, dan ging ut van ' Lieske van Jaoneke dun mulder moet ok gaon
trouwen ' Dan kwaam de vraog ' Welk Lieske ? ' Och det witte toch wel
' Heur moeder was ur één van dun kromme Kees, ge wit wel dun diëe
mee unne nist van virtien jong ' Zó kon ut dan gebeuren desse mee
Lieske van Jaoneke begonnen en op ut list bij de dienstmééd van dun
Hasseltse pastoor ùtkwaamen, ulkaar dan verbost aonkééken en zin '
Over wie hadden we ut ok wir ? '
Mar
gullie het geléék, we hadden ut over naomen.
Ge
moet ok un bietje oppaassen mee de kléénkender, men jongste
kléénkéénd hiet ' Tijsje '
Nou
moet ik iedere keer op mun lippen béétten om ur gin ' Teske ' van te
maoken, dan krèèg ik subiet ruzie mee men schóóndochter, mar ik
zal urom denken, ok al, vruuger kende ik Teske Witlox, hij was voerman
bij Appels dun houthandeléér, mar wie kende Teske nie, hil Tilburg
riep en zwaaide tegen um. Mar Teske had gére un borreltje, mar er
gebeurde noot gin ongelukken, Teske kon zat zéén, mar ut péérd van
Teske brocht um naor de stal.
Zal
nou wel niemir lukken mee al die auto's, en ok die auto's hadden
mistal aandere naomen als die van tegensworrig. Mar des wir un aander
verhaol. Mar lang nie zò veul merken as tegensworrig, mar Ford voerde
toen toch dun boventòòn, die konde in iedere kleur kòòpen, as ut
mar zwart was. Ze hadden toen ok aon wirskaanten treeplanken, dus unne
taxi kon zun passegiers binnen en op de treeplank vervoeren.
|