Ouwe Fons (Is
echt gebeurd)
In
de jaren kort na WO II was ik werkzaam als leerling loodgieter
en was
als
hulp toegewezen aan dun ouwe Fons, inderdaad ouwe, momenteel zou
hij
allang
met pensioen zijn en rusten op zijn lauweren.
Fons
rookte niet, hij pruimde, maar hij pruimde geen pruimtabak nee
hij
pruimde
sjek (shag) en dat had het voordeel hij kon bijna aan iedereen
een
pruimke vragen.
Dat
kreeg hij alleen van mensen die hem niet kende, want zodra hij
het
pakske
sjek in zun handen had, was het ook verdwenen, hij zag namelijk
kans
een half ons achter zijn kiezen te laten verdwijnen.
Uit
het zicht van de gulle gever werd de mond leeg gemaakt, de
grootste
helft
in zijn zak gestoken en Fons had voor de hele dag te pruimen.
Er
was een probleem, Fons pruimde nat, hij kitste (spuugde) de hele
dag,
was je met hem een zinken dak aan het repareren, dan was het 's
avonds
net of er een vlucht kraaien was overgekomen, maar het waren dan
wel
bruinschijters.
Nog
erger werd het als we ergens binnen genodigd werden voor een kop
koffie,
Fons moest kitsen en daar had hij allerlei trucjes voor, een
vloermatje
met een voet optillen en kwats daar lag hij, klep van de
kachel
open en jawel even een gesis en Fons was weer content. Hij had
als
loodgieter wel het voordeel, hij kwam nooit kits tekort als hij
aan
het
solderen was, dan is het wel makkelijk als je vlug kunt koelen.
Vroeger
was het ook de gewoonte als iemand kwam te overlijden en werd
begraven
in een grafkelder, om dan een zinken binnenkist in de doodskist
te
maken. De zinken deksel werd kort voor de uitvaart aangebracht
en
dichtgesoldeerd.
Zo
gebeurde het mij dat ik al vroeg in de morgen met Fons naar het
ziekenhuis
reed om daar een kist dicht te solderen.
Daar
aangekomen werd de plaat zink die als deksel reeds klaar stond
opgepakt
en op de kist gelegd, de soldeerbout met gasoline gevuld en
aangestoken.
Fons kon met solderen beginnen, met kitsen had hij geen
probleem,
er stonden voldoende potten mee palmen waar hij het in kwijt
kon.
Maar
toch hoorde ik hem op een gegeven moment mopperen, ik vroeg ' Is
er
iets
Fons ' Ja nondeju den deksel ligt niet vlak.
Toen
ging hij met z'n hand strelend over de plaat zink en riep toen,
'
Ik
heb vergeten het kussentje onder zunnen kop weg te halen en nou
zit
zijn
neus in de weg.
Hij
pakt een houten hamer uit de gereedschapskist, geeft daarmee een
klap
op de plaats waar de neus zit en zegt: ' Zo nou wordt er vandaag
een fabrikant mee un boksersneus begraven.'
|