CuBra

INHOUD LIED EN LETTERKUNDE
FEESTLIEDJES
BRABANTS
HOME
INHOUD VOLLEDIGE HANDSCHRIFT OFFERMANS
Copyright 2006 - 2008 Webmagazine CuBra

Klik hier en stuur uw bijdrage aan CuBra

Volksliedjes en - verzen & gezelschapsliederen & hun letterkundige achtergrond, in het bijzonder in de 19de eeuw

door Ed Schilders

 

TEKST

Uit: Hollandsche Gezelschap Liederen, een handschrift van W. Offermans

Datum van optekening : 22 JANUARI 1872

Transcriptie: Leonie Robroek

 

Les feuilles mortes.

 

1. Mes jours sont condamnés,

Je vais quitter la terre,

Il faut vous dire adieu

Sans espoir de retour.

Vous qui pleurez, hélas !

Bel ange tutelaire,

Laissez tomber sur moi

Vos doux regards d’amour !

Du céleste séjour

Entrouverez moi les portes.

Et du maître éternel

Pour adoucir le loi;

Quand vous verrez tomber

Tomber les feuilles mortes

Si vous m’avez aimé

Vous prierez Dieu pour moi ?

 

2. Oui le premier printemps Va fleurir sur ma tombe

Oui ce jour qui m’éclaire. Est mon dernier

Soleil. Et des arbres jaunes, Chaque feuille qui tombe

Me montre de trépas, Le lugubre appareil,

Oui des oisseaux du ciel, Les legères cohortes,

Chanterons dans les airs

Sans causer mon effroi

Quand vous verrez tombez etc.

 

3. Sans vous sans votre amour

Je quitterais la vie, sans y rien regretter,

Comme un séjour de deuil,

Aux chagrins aux revers

Ma jeunesse a/à ta vie

Voit la mort comme un phase,

Et non comme un deuil

Mais j’ai pas vos doux soins

Des douleurs les plus fortes. Braver les traits cruels

Sans trouble et sans effroi.

Quand vous verrez tomber, tomber les feuilles mortes

Si vous m’avez aimé Vous prierez Dieu pour moi.

 

 

22 Jan 1872

 

De dode bladeren

 

1.

Mijn dagen zijn veroordeeld/geteld

Ik ga het land verlaten

Ik moet u vaarwel zeggen

Zonder verwachting van terugkomst.

U die huilt, helaas!

Mooie beschermengel,

Laat dalen over mij

Uw zachte blikken van liefde!

Vanuit de hemel

Open voor mij de poorten

En van de eeuwige meester

Om de wet te verzachten/lenigen

Wanneer u zult zien vallen

Vallen de dode bladeren

Als u mij hebt bemint

Bidt U God voor mij?

 

2. Dat de eerste lente zal bloeien op mijn graf

Dat deze dag zal opklaren voor mij. En mijn laatste

Zon. En dat de gele bomen, elk blad dat valt

Mijn sterven zal tonen, de doodse/sombere aanblik,

Dat de vogels in de lucht, de opgewekte legerscharen

Zullen zingen in de wind

Zonder te praten over mijn angst

Wanneer u zult zien vallen etc.

 

 

3. Zonder u zonder uw liefde

zou ik het leven verlaten, zonder het te berouwen,

als een plaats van rouw

met verdriet met tegenspoed

Mijn jeugd heeft je leven

Zie de dood als een stadium

En niet als een verdrietige tijd/rouw

Maar ik heb bij uw zoete zorg

de grootste smarten. Trotseer de wrede tochten

zonder onrust en zonder schrik

 

Wanneer u ziet vallen, vallen de dode bladeren

Als u van me houdt Bidt voor mij God.

 

 

AANTEKENINGEN

 

Wie de auteur van deze Franse tekst is, heb ik nog niet kunnen ontdekken. Wel is het zeker dat de heilige Theresia van Lisieux deze regels heeft geciteerd aan de vooravond van haar vroegtijdige dood in 1897. De regels zijn afkomstig uit een gedicht waarvan de titel ‘La jeune poitrinaire’ zou kunnen zijn. Het gaat dus om een 'borstlijdster', een meisje dat aan tuberculose lijdt, en niet om de dood van een soldaat.

De laatste woorden van Theresia van Lisieux werden opgetekend door zuster Moeder Agnès en zijn op het internet gepubliceerd:

KLIK HIER VOOR DE WEBSITE

De volledige passage luidt:

7
Dans la soirée, elle me répéta ces vers de « La jeune poitrinaire » je crois ? Elle le fit avec un air si doux...

... Mes jours sont condamnés, je vais quitter la terre,
Je vais vous dire adieu sans espoir de retour ;
Vous qui m'avez aimé, bel Ange tutélaire,
Laissez tomber sur moi vos doux regards d'amour.
Quand vous verrez tomber, tomber les feuilles mortes
Si vous m'avez aimé, vous prierez Dieu pour moi.

Aanvulling 18 februari 2008 door Johan Morris:

"Les feuilles mortes : "Quand vous verrez tomber, tomber les feuilles mortes."
Premier vers du refrain de la romance les Feuilles Mortes
Paroles de M. Adolphe Porte, musique de M. Louis Abbadie.
Cette romance était chantée par Madame Raby aux concerts du Ménestrel."