Taaitaai,
pepernoten, en marsepein, suikergoed, en chocolade.
Moeders
maken zwarte vingerafdrukken op de deuren, kinderen
blèèren
'Hoor de maan schijnt door de bomen', en aanstaande
vrijdag
spelen vaders weer space invaders, transformers en
dynosaurusje.
De behoefte aan tradities is psychologisch zo
gecompliceerd
dat de helft van Nederland de komende dagen weer
kinds
wordt, zich de afgelopen weken heeft laten terroriseren
door
de middenstand, en zich volwassen acht door 'suppries-avond'
te
doen in plaats van 'de schoen' te zetten. De andere helft
wacht
op de kerstdagen en is zo mogelijk nog doller: haalt een
complete
boom in huis en versiert die. (Verstandige mensen
beperken
zich tot Eten.)
Sint
Nicolaas is behoorlijk gedevalueerd. Niemand behalve V & D
noemt
hem bij zijn echte naam, en van een alom gevierde heilige
die
wel eens - ook postuum - een wonder deed, verwerd hij tot de
patroon
van het plaatselijk (overdekt) winkelcentrum. Zelfs het
Vaticaan
kwam tot inkeer en schrapte hem van de lijst van
heiligen.
Alleen een enkele bekeerde Panamese zeeman accepteert
hem
nog als schutspatroon.
Pappie?
Ja,
jongen?
Waarom
ziet de Sinterklaas van deze folder er heel anders uit dan
de
Sint van V & D?
Het
toeval - wat een toeval - wil dat pappie zojuist de Actae
gelezen
heeft die Falconius in 1751 in Napels liet drukken.
Daarin
bewijst Falconius, die zelf bisschop was, dat er sprake
was
van een internationale Sinterklaasverwarring. Toen al. Er
waren
minstens twee sinterklazen: die van Myra, en die van
Pinares.
Zal pappie zijn zoon inwijden in de geheimen van de
kerkelijke
geschiedenis of een cadeautje beloven uit beide
folders?
Paps?
Bestaat ie nou echt of niet?
Paps
heeft ook de Vindiciae gelezen die twee jaar later in
dezelfde
stad verschenen en die zeggen - ik hou het kort - dat
Falconius
ongelijk had, en dat er maar één fabrikant van
marsepein
was.
Pa,
waar komt zwarte Piet vandaan? Waarom is Snieklaas de
kindervriend?
Waarom geeft hij suikergoed en marsepein? Waarom
komt
hij met de boot?
Vader
besluit dat zoonlief de leeftijd heeft en de vragen stelt
die
tot enige voorlichting nopen.
Sint
Nicolaas bestond echt. Echt, jongen. Hij stierf in het jaar 342
in
Myra.
Hij was daar een hele belangrijke man. De mensen mochten
hem
graag want hij deed goede werken. Je weet toch wel over de
appeltjes
van oranje? Nou, dat betekent geld. Hij gaf geld om
drie
jonge meisjes te helpen. Die werden uitgehuwelijkt door hun
vader.
En ze konden kiezen uit edelmannen of ongelovigen. Voor
een
fatsoenlijk huwelijk had pa eigenlijk geen geld genoeg, dus
toen
kwamen die ongelovigen in beeld - die stelden minder prijs
op
een bruidsschat. Sinterklaas kwam net op tijd, met de rest van
het
geld. Toen ging hij dus dood, Sinterklaas. Na zijn dood droop er
een zoete
vloeistof
uit zijn graftombe. Een heilige afscheiding. Daarvan
genazen
de mensen die ervan proefden. En daar komt marsepein dus
vandaan.
Als je daarvan at werd je beter als je ziek was.
Een
hele tijd later, wel duizend jaar, hadden ze in Bari en
Venetië
hetzelfde idee. Sint lag begraven in een gebied, Myra
dus,
dat onder ongelovig bestuur stond. Dus voeren de gelovigen uit
op hun
schepen,
bemand door donkere mannen voor de zeilen, en tot de
tanden
gewapende Italianen voor de invasie, om zijn stoffelijk overschot
een waardig onderkomen te geven. Die uit Bari hadden de beste
wind en kwamen het eerst aan. De commando's sloegen genadeloos
toe en beroofden de bevolking van Myra van hun heilige.
Ze sloegen het grafdeksel in gruzelementen, en laadden de
heilige restjes aan boord. Die uit Venetië kwamen te laat, dat wel,
maar ze vonden toch nog een ander skelet, en dat heette toevallig
ook Nicolaas, en wat denk je, daarnaast lag ook nog een ampul
met gestolde vloeistof. Toen ze weer in Venetië waren,
bepaalde
het TNO dat het marsepein was.
Die
uit Bari hadden de race wel
mooi gewonnen. Niet met een stoomboot natuurlijk maar met
een milieuvriendelijke zeilboot. Aan boord waren ook een paar
matrozen
uit Lotharingen, behalve die donkere Panamezen dus. En die
kregen, die Lotharingers, ook wat botjes en marsepein.
Paps?
Ja,
jongen?
Je
bedoelt grafschennis, invaders, lijkenroof, en raiders
of the lost arc?
Paps
citeert uit het Vies des saints (Lille, 1856): "Deze
roof kan niet anders dan
worden goedgekeurd door de wetten van een rechtvaardige
oorlog."
Gaaf,
paps, die Sint! Nog een suikerbeestje of een stukje marsepein?