|
|
Ed
Schilders
Boeken
op Vakantie (4) - Wakker in Cluny
Cluny
We zijn in Cluny, in een statig, oud hotel dat 's morgens naar
boenwas geurt en 's avonds naar het menu van de dag. De keuken is
er voortreffelijk, het personeel geruisloos, en het klokgelui van
de abdij komt zomaar binnenwaaien. Het enige nadeel is dat alles
kraakt. De trappen, de planken vloer in de gang, en het ledikant
van de bovenburen, die blijkbaar zeer onrustig slapen.
Pas op de derde dag ontdek ik de bibliotheek. Ik had de grote
kabinetkast op de overloop wel eerder gezien, maar je denkt dan
aan linnengoed, handdoeken, en de schorten van de kamermeisjes. Nu
heeft iemand een van de deuren open laten staan, en zie ik de
boeken en het koperen bordje 'Bibliothèque'. Een wat groot woord
voor drie planken vol boeken, die vrijwel meteen hun komaf
prijsgeven: door uitgelezen of vergeetachtige reizigers
achtergelaten. Maar het staat er, en dus is dit een bibliotheek.
Als ik de tweede deur open, piepen de scharnieren schril, en zie
ik het 'Règlement', met twee punaises aan de binnenkant geprikt.
"Gelieve na lezing het boek terug te zetten voor het plezier
van toekomstige lezers." Was getekend: de directie.
Mogen we uit de collectie statistische conclusies trekken? Dan
zijn de Amerikanen - herkenbaar aan hun opzichtige paperbacks - de
grootste achterlaters, gevolgd door de Fransen zelf en de
Engelsen. Italiaans en Duits zijn ook redelijk vertegenwoordigd.
Er is welgeteld één Nederlandstalig boek: 'De vrouw in het Götakanaal'
van Maj Sjöwall en Per Wahlöö.
Ik probeer te slapen. De klok van de abdij heeft al middernacht
geslagen als op de gang de deur van de bibliotheek piept. Een late
lener. Deur piept weer dicht. Lener op krakende trap naar boven.
Een deur die geopend en gesloten wordt. Glaasje water? De lener
stapt in het ledikant. Onrustige lezers, onze bovenburen.
Dit moet het enige hotel ter wereld zijn waar je door lezers uit
je slaap kunt worden gehouden.
|
|
|